Warme curry

Dat het tegenwoordig belangrijker is dat je je PR op orde hebt dan dat je talent hebt als artiest, is me duidelijk. Maar wat ik niet wist is dat wanneer je wél talent hebt je nog steeds geen kaas hoeft te hebben gegeten van wat een artiest is. Artiest is een holle frase. Geef er lekker zelf invulling aan, want op dit moment is het toch voor iedereen verschillend wat het betekent. Ongeveer net zoals wat de gemiddelde artiest tegenwoordig voor muziek laat doorgaan. Joost, een getalenteerd humorist, bracht vorig jaar zijn tweede EP uit en ik besloot om met mijn huisgenootje naar z’n performance in Simplon te gaan. Waarom? Dat mag Joost weten.

Door de beukende sub-bass van de trapbeat die hij zijn dj liet spelen, gingen de vijftienjarigen toch los

Aanvangstijd half negen, Dennis is er keurig om half negen. Na drie kwartier wachten bleek dat wachten erbij te horen: de eerste artiest was fashionably late. Voor een publiek van overwegend vijftienjarige jongetjes die stonden te trappelen om moshpits te maken, brabbelde de intro-artiest iets in de microfoon over hoe mooi hij het vond in Groningen te zijn enzo. Z’n gemurmel ging naadloos over in monotone zang, maar door de beukende sub-bass van de trapbeat die hij zijn dj liet spelen gingen de vijftienjarigen toch los. Mijn huisgenoot en ik stonden op de achtergrond te hopen dat het snel over zou zijn. Dat Joost een alternatief publiek aan zou trekken was te voorspellen, met titels als schoolshooter en boner in de club. Daarvan had ik de humor wel ingezien, op de Spotify-edities. Maar in het echt was het anders. Het optreden van Joost (ook op hem moesten we fashionably long waiten) wekte in mij een intens diepe plaatsvervangende schaamte op. Zelfs naar mijn ruime maatstaven was dit té alternatief. De dj had besloten om niet te dj’en, doormixen was er ook niet bij en zelfs uitfaden viel buiten zijn bijdrage. Hij hield het bij playknopdrukken. (Hij is ook een artiest, zeker te weten.)

Catchy schrijnend schelle trompet eronder ofzo, en je hebt dus een nieuwe plaat

De klapper van de avond was Zaanse Mayo. Het kwam drie keer voorbij, net als de andere nummers van Joosts twee EP’s. Zaanse Mayo is een soort nineties-happy-hardcore-waus-plaat die ik iedereen aanraad die z’n frustratie kwijt wil. Maar het is eerder humoristisch dan goeie muziek. Enfin, ik met mijn grote bek, doe het zelf dan? Die uitdaging ga ik graag aan. Omdat ik loop te foeteren op Joost Talentloos met z’n Zaanse Mayo, bewijs ik nu dat je er geen talent voor hoeft te hebben met mijn track Warme Curry. Catchy schrijnend schelle trompet eronder ofzo, en je hebt dus een nieuwe plaat. Omdat ik natuurlijk de artiest niet te veel wil ontboezemen, hou ik het hier bij de eerste coupletten. Dit is het niveau van een artiest, immers een holle frase. Even een PR-bureau zoeken dat mij in Simplon zet, tot snel!

*Intro*
Eeey man, tis die gast van HanzeMag jeweet toch

Couplet 1
Kocht laatst broodjes frikandel bij Jumbo Oosterstraat
zegt die chickie van het brood (onjuiste verwijswoorden zijn onderdeel van het Nederlands rappers lexicon)
“denk je dat het zo mee gaat?”
“komt wel goed lieve schat, kzorg goed voor mezelf”
Dus ik pakte er tien en vervolgens zelfs elf
dus ik loop die winkel uit met elf broodjes in mijn klauwen
Kom ik buiten, neem een hap en ik was niet meer te houden

Couplet 2
De broodjes waren koud en hadden hun smaak verloren
Dus ik liep weer naar binnen om de manager uit te horen
Ik zeg: ik heb hier laffe kleffe broodjes separatenvlees (dit is eigenlijk te moeilijk voor de doelgroep, maar vooruit)
Zonder pit zonder smaak, gewoon geen feest
Waar zijn mijn kruiden, m’n bite en mijn rode smurrie
Ik wil frikandelbroodjes met warme curry

*Drop/Refrein*
Warme curry
Warme curry
Warme curry
Ik wil frikandelbroodjes met warme curry