2021 wordt het jaar van Gymbites

Camiel en Jesse zijn student. Maar lang zal dat niet meer duren. Met Gymbites gaan ze de wereld veroveren. Iedereen gezond? Iedereen in beweging? Iedereen fit? Tuurlijk wel. Geen enkele twijfel.

Een bovenwoning in de Tellegenstraat, eerste verdieping. Camiel Struwer (23) zit rechtop aan de ronde eettafel, vriendin Marieke werkt een meter of vier verderop, op de tweezitter in de voorkamer. Hij drinkt water uit een flink groen glas.
Je ziet het aan alles, deze jongen houdt van fitness. Hij is personal trainer en student aan het Instituut voor Sportstudies. En hij is ondernemer, dat natuurlijk ook. Wat Camiel betreft is hij vooral ondernemer.

We willen verantwoord eten en gezond bewegen voor iedereen toegankelijk maken, dat is ons grote doel

‘We zijn één week open’, zegt de helft van de directie van Gymbites, ‘vierhonderd maaltijden weggebracht. Heel veel goede respons. Boven verwachting? Nee, dat kan ik niet zeggen, want ik geloof echt in dit bedrijf.’
Gymbites heeft grote plannen met de maaltijden waarvan de voedingswaarde op de verpakking én op de site staat. De klanten weten precies hoeveel calorieën ze met een maaltijd naar binnen werken, hoeveel koolhydraten, vetten en eiwitten. Een gat in de markt, dat weet Camiel honderd procent zeker.

Wie in Groningen om zich heen kijkt, ziet dat hij weleens gelijk zou kunnen hebben. Het aantal Nederlanders dat bezig is met sport, voeding en bewegen groeit de laatste jaren zienderogen. Maar nog lang niet snel genoeg vinden Camiel Struwer en zijn kompaan Jesse Mellema (22).
‘Wij willen verantwoord eten en gezond bewegen toegankelijk maken voor iedereen’, zegt Camiel. ‘Dat is het grote doel.’
‘Every Body Healthy’, roept Marieke uit de voorkamer, ‘dat is het motto. Every Body, dat is iedereen én ieder lichaam. Hier is over nagedaaacht…’, zingt ze.

Wat zie je als je de sportschool verlaat? De viskraam, de patatzaak en de churrosverkoper

Zo’n zes maanden geleden ontmoetten Camiel en Jesse elkaar, in de sportschool. Daar ontstond ook het plan, of beter gezegd, dat plan ontstond met een knorrende maag op de drempel van die sportschool.
‘De eerste dingen die je ziet als je na een training de sportschool verlaat zijn de viskraam, de patatzaak en de churrosverkoper. Als je die verleidingen weerstaat en heelhuids je huis bereikt, staart de koelkast je aan. Goed en gezond koken of een snelle hap? Dat is een keuze die al snel verkeerd uitpakt. Maar vanaf nu kun je dus kiezen voor een gezonde maaltijd.’

De prijs voor de meeste maaltijden ligt (ruim) onder de tien euro. ‘Je moet niet te veel vragen, want dan bereik je niet iedereen. Maar wanneer je te weinig vraagt, denken de klanten dat het kwalitatief te weinig voorstelt. Zo’n acht euro, daar kwamen we op uit.’

Nu is het nog een beetje een familiebedrijf, of eigenlijk een twee-familiebedrijf

Niks geen diepvriesproducten, alle maaltijden zijn vers bereid. Jesse leeft zijn passie voor koken uit in de bedrijfskeuken die nu nog in Beijum is gevestigd. Maar de man die achter het fornuis de scepter zwaait is Camiels vader. Struwer senior heeft veel ervaring in de catering, hij heeft de papieren en hij kan toveren in de keuken.
‘Ik heb hem vaak aangeraden om voor zichzelf moet beginnen, maar dat wil hij niet. Ons helpen wil hij wel. Kortom, het is nog een beetje een familiebedrijf. Ja, een twee-familiebedrijf. De vader van Jesse is vormgever. Als je onze site ziet, onze merchandise, dan zie je wel: dat is echt profi.’

Sinds een week bezorgen Camiel en Jesse de verse gezonde maaltijden in een gebied in een straal van vijftig kilometer rondom Groningen. ‘Een welbewuste strategie. Als het hier loopt, dan loopt het in heel Nederland’, lacht Camiel, die opgroeide in Bedum. ‘Noordelingen lopen meestal niet voorop bij nieuwe trends.’
Gymbites nadrukkelijk wel. Begin april zal aan de Friesestraatweg de eerste vending machine van Nederland te zien zijn, in de Woldring-locatie. ‘Nou, bij mijn weten, dan. Volgens mij heeft er in Groningen ooit eens een machine met pizza’s gestaan en automaten voor ijsjes zijn er al wat langer. Nou, als dat kan, dan is het ook een manier om er onze maaltijden mee te verkopen.’

De vending machine in de Woldring-locatie moet de eerste worden in een lange reeks

De Woldring-locatie is de aangewezen plek omdat Gymbites daar een gloednieuwe grootkeuken laat bouwen, het commandocentrum van het bedrijf dat Nederland moet veroveren met de snelle gezonde hap.
‘Ideaal’, glimt Camiel, ‘de begane grond is ingericht als gym. Als we onze vending machine daar neerzetten hebben we er goed oog op. Maar dat moet niet eens nodig zijn, want onze machine wordt uitgerust met slimme software. Hij houdt zelf bij wat er wordt afgenomen, welke maaltijden er liggen en hoe lang. Na 48 uur gaan ze naar de voedselbank, want vers is vers.’

De vending machine in de Woldring-locatie moet de eerste worden in een lange reeks. Camiel ziet het helemaal voor zich.
‘Tankstations! Het zou prachtig zijn als je daar verantwoorde maaltijden zou kunnen kopen. Het is zeker te doen, ook wanneer we, zoals we willen, ons vers-concept handhaven. Dan moeten we natuurlijk personeel in dienst nemen.’

Ze gaan wel erg hard, af en toe stilstaan bij de obstakels is best verstandig

Marieke heeft haar jas aangetrokken, ze gaat naar haar werk in Kolham. ‘Ik werk op Personeelszaken van AP Nederland. Op de Hanze heb ik Human Resources Management gedaan, dus als het moet kan ik Jesse en Camiel advies geven. Tot nu toe heb ik me beperkt tot één ding. Afremmen! Ze gaan wel erg hard. Positief zijn is oké, maar af en toe stilstaan bij de obstakels is best verstandig.’
Camiel knikt instemmend.

‘Als de lockdown voorbij is wordt de begane grond van Woldring-locatie onze sportschool. Trouwens, tijdens de lockdown heb ik niet stil gezeten. Integendeel, het was leuk om te onderzoeken wat je binnen al die beperkingen wél kunt doen. Vooral buitentraining was goed mogelijk. Gewoon op het plein even verderop in de straat. En ik heb zeventig instructievideo’s gemaakt. Simpele oefeningen die online te zien zijn.’

Bruno De Troch, een investeerder uit België, ziet brood in de jongens

Camiel en Jesse studeerden allebei Sportkunde. ‘De bachelor, maar dat werd een beetje té. Daarom volgen we nu het tweejarige traject van de associate degree Sport, Gezondheid en Management. Dat biedt ons de kans om dit jaar af te studeren op ons eigen bedrijf. Dat gaat zeker lukken, wij weten namelijk wat we willen.’
Bruno De Troch, al jaren een goede zakenrelatie van Jesses vader, ziet brood in de jongens.
‘Dat was heel snel bekeken. Bruno was er speciaal voor naar Rottevalle gereisd, waar Jesses vader woont. Nu is Bruno onze coach. Je kunt wel zeggen dat we een team zijn, nu.’

Bij het weggaan heeft Marieke Jesse binnengelaten. Hij stuitert de kamer binnen. Net als Camiel gehuld in de Gymbite-hoodie, net zo afgetraind. Camiel en Jesse, ze zouden broers kunnen zijn, ze worden er ook vaak voor aangezien.
‘Heb je al verteld dat we elkaar pas een half jaar kennen?’, informeert Jesse.
‘Alles’, zegt Jesse.
‘Ook van Bruno? Ja? Da’s oké. Dacht ik al. Alles wat jij hebt gezegd, had ik kunnen zeggen. Maakt niet uit.’
In de Tellegenstraat staat het busje van Gymbites geparkeerd, de voorwielen een ietsje scheef, klaar om weg te rijden.