Als je kamer een studio wordt, kun je zomaar op straat komen te staan

Als je kamer een studio wordt. Wat dan? Wout woonde prima in een supergezellig huis. Maar toen moest iedereen eruit.

Zo’n half jaar geleden kregen student Communicatie Wout Terwisscha van Scheltinga (23) en zijn dertien huisgenoten te horen dat ze op zoek moesten naar een andere kamer. In januari of februari moesten ze hun huis aan de Hereweg uit zijn, omdat het pand dan zou worden omgebouwd tot studio’s.

In 2020 verdwenen er volgens Student en Stad zo’n 1500 kamers in Groningen

Het ombouwen van studentenhuizen tot studio’s gebeurt in Groningen wel vaker. Volgens schattingen van de lokale politieke partij Student en Stad, die bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen drie zetels veroverde, zijn er in 2020 zo’n 1500 kamers in Groningen verdwenen. Die kamers werden omgebouwd tot studio’s. Student en Stad is niet de enige partij die zich daartegen verzet. Eind vorig jaar nam de gemeenteraad een motie aan om de ombouw van kamers in studio’s in te perken.

Het huis werd verkocht, eerst leek er niets aan de hand

Vlak voor de coronacrisis uitbrak, kwam Wout in het huis aan de Hereweg wonen. ‘Ik vond het een van de chillste studentenhuizen van Groningen. Alles mocht, er hing een hele open sfeer.’ De huisgenoten werden een soort familie. ‘Als het even niet zo goed met je ging, kwam er altijd wel iemand naar je toe om te vragen of je iets nodig had.’

Een jaar geleden kregen de huisgenoten te horen dat hun huis verkocht werd aan een andere huisbaas. ‘Dat vonden we wel spannend, maar we hadden de indruk dat we er met zijn allen konden blijven wonen.’ In eerste instantie leek er ook niets aan de hand. Er kwamen wel mensen langs om de kamers op te meten, maar dat zou gedaan worden om de kamers te kunnen renoveren als er iemand uitging. ‘Dat vonden we wel een goed idee, daar worden de kamers alleen maar beter van.’

De advocaat zei dat we geen enkele kans maakten

Het optimisme in huis verdween toen er zo’n half jaar geleden een mail van de huisbaas binnenkwam. Het huis zou omgebouwd worden tot studio’s, dus alle huisgenoten moesten vertrekken. ‘Er ontstond een soort splitsing. Sommige huisgenoten wilden iets voor zichzelf zoeken, andere wilden samenblijven. Het zorgde voor heel veel stress.’
De studenten hoopten de beslissing zelfs tegen te kunnen houden via de rechter. ‘We hebben allemaal gelapt en een advocaat ingeschakeld. Maar die zei dat we geen kans maakten.’ Het huurcontract stond op naam van één van de huisgenoten, de rest stond geregistreerd als onderhuurder. Deze constructie maakte het aanvechten van de beslissing kansloos.

Als je in januari wegging kreeg je 600 euro

Op zoek naar een nieuwe woning dus. De huisbaas bood vervangende woonruimte aan. Een andere optie: een vergoeding van 600 euro bij vertrek in januari, óf 500 euro bij vertrek in februari. Wout zag de vervangende woonruimte niet zitten, dus ging hij zelf op zoek naar ander onderdak.
‘Het was echt heel vervelend. Ik was elke dag minimaal twee uur bezig met het reageren op kamers. Daarnaast had ik school, werk en wilde ik ook nog een beetje leven. Als je er welbewust voor kiest om te gaan verhuizen, is dat prima. Maar nu had ik geen keuze.’

Na een eindeloos aantal bezichtigingen, kwam Wout via via terecht bij een appartement. ‘Ik wil nu echt op een plek zitten waar ik een tijdje kan blijven. Gelukkig kende ik iemand die in dit complex woonde. En met de andere acht bewoners ga ik ook prima om.’
Maar Wout mist de gezelligheid van z’n oude studentenhuis. ‘Je ziet elkaar toch minder. Voorheen liep je zo bij elkaar naar binnen, nu moet je echt een afspraak maken. Dat lukt niet altijd, iedereen heeft een eigen leven.’

——————————————————————————————————————–

De huiseigenaar wenste niet mee te werken aan dit artikel.

Foto: Wout Terwisscha van Scheltinga is de jongen met glitterbloes en zonnebril