Antwerpen, Liefdestad

Het voelt als een eeuwigheid geleden dat ik in Antwerpen woonde voor mijn minor. Het is vier maanden geleden. De festivals, met cocktails aan de Schelde dansten we de zomer tegemoet. Nostalgie slaat me om de oren.
Afgelopen weekend was ik weer even terug. Tijdens de verhuizing was ik wat spullen vergeten. Niet handig, wel echt iets voor mij, en een perfect excuus voor een weekendje Antwerpen.

’t Stad, slenteren door de Wilde Zee naar het historisch centrum, de Grote Markt op, de Brabofontein

De pleintjes, cafeetjes en straten riepen een ton herinneringen op. Ongevraagd gooide ik de bijbehorende verhalen op tafel. Van de lekkerste koffie tot en met de beste burgers van ’t Stad, zoals de Antwerpenaren zelf zeggen. Zo fijn om terug zijn, de glimlach is niet van m’n gezicht te vegen. Ik was bijna vergeten hoe heerlijk ik ’t Stad vind, Antwerpen, Scheldestad, Koekenstad, Diamantstad, Sinjorenstad, stad van bijnamen. Bijna vergeten, dus, maar tegelijkertijd voelt het alsof ik nooit ben weggeweest.
We slenteren door de Wilde Zee naar het Historisch Centrum, de Grote Markt op. Na een half jaar ken ik de binnenstad als mijn broekzak. Ik maak foto’s van de Brabofontein, met het beeld van Silvius in de onmogelijke werppositie, al heb ik er daar al honderd van. Ik voel me geen toerist, ik voel me thuis. De strakblauwe lucht en de zon op de karakteristieke gebouwen maken het alleen maar beter.

De kerstmarkt in Antwerpen schijnt magisch te zijn, maar mij zag je er nog niet

Het weekend vliegt voorbij en met tegenzin stap ik weer in de auto naar Groningen. We rijden Antwerpen uit, de Onze-Lieve-Vrouwekathedraal verdwijnt steeds verder aan de horizon. Nog geen kwartier in de auto en ik mis ’t alweer. In Antwerpen heb ik ontzettend leuke mensen leren kennen. Eén van die vriendinnen komt uit Groningen, en we zien elkaar regelmatig. Dan lachen we samen bijna beschaamd over hoe royaal we daar hebben geleefd. De superluxe sportschool, de heerlijke restaurants, de fancy beachbars en de eindeloze feestjes. Met woorden valt het bijna niet uit te leggen, je had erbij moeten zijn. Maar samen weten we precies wat we bedoelen.
Heel voorzichtig denk ik aan de feestdagen. De kerstmarkt in Antwerpen schijnt magisch te zijn, maar mij zag je er nog niet. Ik ben alweer ruimte aan het vrijmaken voor mijn volgende tripje. Antwerpen, je hebt mijn hart gestolen, of zoals de Vlamingen zeggen: ik zie u graag.