Best handig: studie-buddy’s

De eerste twee jaar van mijn studie had ik bijna geen oog voor andere studenten. Eigenlijk vond ik iedereen wel aardig en met één klasgenootje zat ik samen altijd bijna vooraan. Bijna, want op de allereerste rij voel je je zo bekeken. Het werkte eigenlijk best wel goed. Mijn studiegenootje en ik motiveerden elkaar (een beetje, niet té) en verder deed ik vooral mijn eigen ding. Ik was daar natuurlijk om studiepunten binnen te harken, niet om vrienden te maken. Toen gebeurde er iets geks.

Ik weet niet eens wat er precies gebeurde, maar het had iets magisch

Op een dag zat ik te kletsen met een klasgenootje dat ik eigenlijk helemaal niet zo goed kende. Gewoon in de buurt van de bieb, over iets van school, niet heel bijzonder eigenlijk. En ik weet niet eens wat er precies gebeurde, maar het had iets magisch. Volgens mij was het zoiets als een sticker in haar agenda. Een sticker klinkt nou niet echt als het meest spannende ding ooit, maar toch was deze sticker dat wel. Volgens mij was het iets van een ei. Hoe een ei magisch is? Google het maar: Gudetama.
Het was het moment waarop we erachter kwamen dat we allebei weebs waren (lees: Japanliefhebbers). En dat was dat. BAM, WEEBS. We waren vrienden. Soms praat je een keer met iemand en dan klikt het en dan ben je gewoon vrienden, klaar.
Deze BAM is ondertussen alweer een tijdje geleden en waar ik eerder nooit het nut van studievrienden inzag, weet ik nu hoe leuk en nuttig het kan zijn om hier en daar een buddy te vinden. Ja, omdat het gezellig is, maar het werkt ook wel echt ontzettend motiverend. Was ik ooit bijna vooraan gaan zitten zonder de buddy in het eerste jaar? Nope. Had ik dan waarschijnlijk in mijn eerste jaar een heleboel vakken niet gehaald? Jup. En m’n huidige weeb-buddy? Zonder haar was ik misschien wel met de opleiding gestopt.

Ik bedoel, wat is er nou leuker dan samen dezelfde mensen haten?

Lessen om half negen ’s ochtends zijn echt een stuk minder aantrekkelijk als er geen leuk persoon naast je komt zitten. Studiesessies een stuk minder gezellig als er niet iemand is om samen liters koffie een thee mee te drinken, samen nét iets te veel pauzes te houden om (in ons geval) K-pop-video’s te kijken. Zeuren op leraren lucht meer op wanneer je zeurt tegen iemand die de docent ook kent. Ik bedoel, wat is er nou leuker dan samen dezelfde mensen haten? En natuurlijk is het gewoon veel leuker als je allebei een toets haalt waarvoor je samen keihard hebt gestudeerd.
Ik dacht altijd dat studeren in je eentje dikke prima was, en misschien is dat voor sommige mensen ook wel zo, maar prima is niet hetzelfde als leuk. Eigenlijk wil ik gewoon mijn studie-buddy’s bedanken. Dan bedoel ik niet de mensen waarmee ik nooit praat of de klasgenoten die me bijna aan het huilen maakten omdat ze niks uitvoerden. Nee, ik bedoel de mensen die het studieleven een beetje beter maken. De mensen die ervoor zorgen dat ik dat diploma in handen krijg. De mensen die ervoor zorgen dat ik morgenochtend om half negen toch bij dat verrekte hoorcollege zit.

Foto: Christine Majul