Ga naar de inhoud

Blij in de rij

Eigenlijk zijn we met zijn allen best wel ongeduldig. We vinden het vervelend als we lang moeten wachten in de rij bij de supermarkt. Het is vervelend wanneer iets langer duurt dan gepland. Het is vervelend dat je überhaupt moet wachten. Al snel grijpen we naar onze telefoon, scrollen we door Facebook of Instagram, sturen whatsappjes naar onze vrienden met: ‘het duurt lang’ en de nooit ontbrekende gefrustreerde emoticon. Zelfs wanneer we een afspraak maken bij de kapper, de tandarts of in het ziekenhuis moeten we vaak even wachten.

In Nederland bel je de dokter voor een afspraak, hier in Zweden ga je er gewoon heen

Vorige week had ik een ongelukje: tijdens de waterpolo-training kneusde ik mijn duim. Ik dacht dat het meeviel, maar ’s avonds ben ik toch maar even naar de plaatselijke huisarts gegaan. Hier in Zweden gaat dat net even anders. In Nederland bel je en maak je een afspraak, in Zweden ga je er gewoon heen. Dat kan tot tien uur ’s avonds.
Eerst krijg je een nummer om in de rij te staan voor de balie. Plusminus twintig minuten. Daarna krijg je een nieuw nummer, om te betalen bij de pinautomaat. Reken tien minuten erbij. Dan krijg je een nieuw nummer om op de dokter te wachten in de wachtkamer. Dit kostte me zeker veertig minuten. Na de dokter krijg je een nieuw nummer, om te wachten op iemand die een verbandje legt. Kwartiertje extra. En daarna wacht je nog een minuut of vijf op de lift. Daarna mis je net de tram en wacht je nog een keer twaalf minuten.

In Zweden krijg je overal een nummer, en overal moet je wachten en die Zweedse lui staan gewoon in de rij

Denk niet dat dit één keer gebeurde en dat het toeval was. In Zweden krijg je OVERAL een nummer. En overal moet je wachten. Zelfs in winkels. Ook wanneer je een kaartje wilt halen voor een feest. Of wanneer je een kop koffie wilt voor het college. En die Zweedse lui staan gewoon in de rij, zonder telefoon, en ze kijken voor zich uit. Mijn telefoon had nog maar drie procent en ik moest nog opzoeken welke tram ik kon nemen. Je begrijpt, ik was te bang om de telefoon te gebruiken. Het was één van de langste avonden in mijn leven.
Maar ik word wel heel rustig van deze Zweedse leefgewoonte. Ik heb in ieder geval nooit meer tijdsdruk. Zonder telefoon zie je ook wat er om je heen gebeurt. Wellicht zouden we met zijn allen wat vaker in de rij moeten staan.