Buitenlandse ondernemers in Groningen

Ongeveer zes procent van de buitenlanders die afstuderen aan de Nederlandse universiteiten wordt ondernemer in Nederland. Ook oud-studenten van de Hanze hakken met dat bijltje.

Henrikas Gelgota (25) kwam in 2013 naar Groningen om International Business te studeren. In het tweede jaar van zijn studie besloot de Litouwer om zijn eigen bedrijf op te richten. Sindsdien is hij de trotse eigenaar van Bikes in Groningen, een fietswinkel in de Sint Jansstraat. ‘Ik was op het juiste moment op de juiste plek met de juiste mensen toen ik deze kans kreeg. Een vriend die ik in Groningen heb leren kennen, ook een Litouwer, woonde en werkte in deze ruimte. Hij ging verhuizen omdat de zaak niet goed liep en toen heb ik het pand overgenomen.’ Zijn keuze voor een tweedehandsfietsenwinkel was eerder een praktische overweging, een passie voor fietsen had hij niet. ‘Ik had geen ondernemingsplan dat al jaren in mijn hoofd rondzwierf. Wel wilde ik graag ondernemen, de basisbeginselen onder de knie krijgen, beginnen bij nul. Met fietsen aan de slag gaan, leek me een goede mogelijkheid. Iedere Nederlander houdt van fietsen en je kunt er veel verschillende kanten mee op. Je kunt ze verkopen, je kunt ze repareren, je kunt ze verhuren.’ En zo zette Henrikas zonder enige voorkennis over fietsen een bedrijf op waarbinnen het populairste vervoermiddel van Nederland centraal staat.

Er zijn hier in de stad zo veel jonge mensen, met allemaal verschillende achtergronden en talenten

De eerste twee jaar waren moeilijk, maar de jonge ondernemer vogelde alles met plezier uit. Zoals zijn vader vroeger ook had gedaan. ‘In 1995 begon hij een autohandel, buitenlandse auto’s opkopen en doorverkopen. Wat startte met één auto groeide uit tot zeven bedrijven in Europa, met zo’n 150 mensen in dienst.’ Dit niveau is nog toekomstmuziek voor junior, maar hij boekte wel behoorlijk wat vooruitgang. ‘Inmiddels ben ik bekend met de belangrijkste merken en weet ik hoe ze werken, ik kan de fietsen repareren, ik ken veel leveranciers en de Groningers weten me te vinden.’ De bijna afgestudeerde zakenman heeft plannen zat. ‘Ik heb veel ideeën over welke kant ik op zou kunnen. Ik zou de internetverkoop een boost kunnen geven of ik zou iets kunnen doen met huurfietsen en stadsrondleidingen op de fiets.’
Groningen is een goede thuisbasis voor ondernemers. ‘Er zijn hier in de stad zo veel jonge mensen, met allemaal verschillende achtergronden en talenten. Dat vind ik het mooiste aan Groningen, er zijn veel mogelijkheden om samen te werken.’ Henrikas vindt dat studenten niet moeten wachten tot ze zijn afgestudeerd. ‘Het ergste wat je kunt doen is alleen maar colleges volgen en luisteren naar wat je docenten zeggen. Vooral als het om handel gaat, geeft de hogeschool je slechts een paar richtlijnen. Als je echt zaken wilt doen, pak dan de eerste de beste kans met beide handen aan.’

Eric Fath–Kolmes (31) werd Master in Business Administration (MBA). Daarna richtte de geboren Cabadees een consultancybedrijf op. Hij belandde in Groningen toen z’n vrouw een promotieplaats bemachtigde op  het Universitair Medisch Centrum Groningen. Eric had al redelijk wat werkervaring opgedaan in het familiebedrijf The Fath Group of Companies. ‘Na m’n bachelor Computer Engineering gaf ik een jaar of zes jaar leiding aan een start-up die software ontwikkelde voor tv-producties.’ Nadat hij z’n MBA haalde zocht hij een vaste baan, maar uiteindelijk besloot hij toch als ondernemer aan de slag te gaan. ‘Ik kende veel mensen die zich bezighouden met businessmodellen en strategie-ontwikkeling voor duurzaam ondernemerschap. Ze spoorden me aan om m’n eigen bedrijf op te richten. Die groep is nu mijn belangrijkste samenwerkingspartner.’

Door mijn achternaam te gebruiken, draag ik bij aan de geschiedenis én de toekomst

Fath Consultancy helpt andere ondernemingen om op een duurzamere bedrijfsvoering over te stappen. Het Flourishing Business Canvas is een belangrijk hulpmiddel ‘Traditionele businessmodellen bekijken de activiteiten en strategie van een bedrijf in termen van de waarde die ze creëren en hoe het die waarde te gelde maakt. De nieuwe modellen zijn meer gericht op duurzaamheid, in de milieutechnische, sociale én economische zin. Ook wij richten ons op duurzaamheid, maar proberen nog een stap verder te gaan. We vragen onszelf af of we meer kunnen doen dan alleen het vermijden van schade aan de planeet. We willen ondernemingen helpen om op te bloeien.’
De naam van zijn bedrijf is misschien niet heel origineel, maar hij hecht er wel veel waarde aan. ‘In Canada maak ik deel uit van The Fath Group, die zich vooral bezighoudt met wegenbouw en de vervaardiging van verkeersborden. Het familiebedrijf heeft een geschiedenis, ik ben van de derde generatie. Bij een duurzame, bloeiende bedrijfsvoering gaat het ook om het zorgdragen voor toekomstige generaties. Door mijn achternaam te gebruiken, draag ik bij aan de geschiedenis én de toekomst.’

Toekomstgerichtheid is één van de belangrijkste lessen die Eric leerde. ‘Ik ben nooit goed geweest in het stapje terug, in het nadenken over waarom we doen wat we doen. Ik duik er het liefst meteen in en probeer dingen gedaan te krijgen. Voor strategisch denken nam ik geen tijd, er waren honderden andere dingen te doen. Maar het uitzetten van een strategie is best belangrijk. Hoe doe je dat, hoe pas je dat in je planning en hoe zorg je dat je de strategie in de waan van de dag niet uit het oog verliest? Dat zijn complexe vragen. Maar je hoeft geen perfect plan te hebben, maar sta er wel bij stil. Schets hoe je wilt samenwerken, met wie en hoe je denkt geld te verdienen.’

Foto’s: Luuk Steemers