Chill- en urban-kriebels
Koude rillingen krijg ik wanneer iemand chill zegt. Chill doemt momenteel overal op, in elk gesprek en in elke video waarin jongeren hun mond opendoen. Chill is zo hip dat ik er een allergie voor aan het ontwikkelen ben. Die heb ik inmiddels voor urban. Eerst vond ik het fantastisch. Toen ik afgelopen najaar met klasgenoten door Berlijn liep, beschreef één van hen de sfeer als agressief en aftands. Ik wilde haar maar al te graag corrigeren: nee-nee, het is urban. Feitelijk gezien nog steeds agressief en aftands, maar dan op een positieve manier. Hoe vaker het woord over mijn lippen rolde, hoe vermoeider ik werd.
Voor straatkunst is geen beter woord dan urban en als een leraar de dealine opschuift is dat super-chill
Met hippe moderne straattaalwoorden heb ik een grote haat-liefde-verhouding. Ondanks m’n afschuw gebruik ik ze vaak. Dat komt door het gebrek aan beter. Woorden als chill en urban zijn namelijk ideaal, ze zijn toepasbaar in bijna alle situaties. Als ik straatkunst wil omschrijven dan is er geen beter woord dan urban (ruw, ruig, karakteristiek). Een leraar die een deadline verplaatst is gewoon super-chill (fijn, relaxed). Ze zijn allesomvattend en dekken een grote lading voor een breed scala scenario’s. (En ja, dat is best wel chill…) Maar toch ben ik ze af en toe zat. Gisteren doemde chill vier keer op in een conversatie van tien seconden. Ondanks de hitte kreeg ik het ijskoud.
Voor hetzelfde geld blijven zulke woorden langer dan verwacht, cool heeft zich immers ook geïnfiltreerd
Elke generatie jongeren heeft wel een serie hippe woorden. Met de tijd sterven die woorden meestal uit en gelukkig maar. In het verre verleden van 2012 hoorde je in bijna ieder gesprek yolo voorbij komen. Nu hoor ik dat nog maar af en toe en dan ook nog met ironische bedoelingen. Daarom hoop ik dat mijn chill- en urban-kriebels niet lang zullen aanhouden. Maar, voor hetzelfde geld blijven zulke woorden langer bij ons dan verwacht. Immers, een woord als cool heeft zich ook weten te infiltreren in ons woordenboek. In dat geval zal ik er maar aan moeten wennen dat deze generatie ergens in de verre toekomst in het bejaardenhuis zinnen zal vormen als: ‘Yo, die scootmobiel is echt super-chill, heel erg urban…’ Ik wil daar liever niet aan denken.