Culinair slagveld
Oh, the good days. Quasi-geklaag en -gemopper over de massa’s eten die we tot ons nemen, ook al is het geheel vrijwillig. Het is te veel en te vaak en aan het einde van de rit ploffen we uit elkaar op het culinaire slagveld. Zucht… Met dubbele gevoelens gaan we de feestmaand in (welgeteld drie feestdagen, maar dit terzijde).
Lekker eten vind ik het mooiste wat er is. Het liefst filosofeer ik maanden van tevoren over wat ik op tafel zal zetten. Daarnaast vind ik het prachtig om te zien dat mensen vijf keer per dag boodschappen doen om niks aan het toeval over te laten. Dat mensen langs bio-boeren en kwaliteitshuizen gaan om de beste ingrediënten in huis te halen. Om vervolgens de tafel vol te proppen met sauzenparades, stoofpotten, vergeten groenten, glazen wijn en vette desserts.
Ik geniet ervan, van het kopen, het maken en het eten in goed gezelschap
Ik geef toe dat het lang heeft geduurd voordat ik ging geloven in een soort kerstgevoel. Maar inmiddels zijn gezelligheid, met geliefden zijn, lekker eten, rode wijn, films en spelletjes voor mij de ingrediënten voor een mooie feestmaand. Normaal gesproken zou sneeuw ook in het rijtje horen, maar die hoop heb ik inmiddels opgegeven.
Ik geniet ervan, de rijkdom en al dat lekkere eten. Van het kopen, het bereiden en het eten in goed gezelschap met oud en nieuw in het vooruitzicht. Maar als ik me dan in m’n knusse, gezellige huis begeef, klaar voor het volgende diner, besef ik dat ik soms last heb van schaamte. We weten namelijk niet half hoe goed wij het hier hebben. Helaas hebben we de regie niet in handen. In mijn script staat namelijk dat er vrede is op aarde en dat een warm thuis (inclusief sauzenparades en een tafel vol lekkers) voor iedereen is weggelegd.
Mede doordat december soms nog een strijd is (iedereen die een eetstoornis heeft of heeft gehad zal dit herkennen), ga ik met dubbele gevoelens de feestmaand in. Ik ben er nog niet over uit of ik dit schrijf om mezelf te overtuigen van het feit dat dit een leuke maand wordt, of omdat deze maand me inspireert. Het eerste is in elk geval gelukt: ik kijk uit naar het culinaire slagveld dat ik samen met mijn vrienden en familie tegemoet ga.