De jungle van de sportschool
De sportschool. De meeste mensen weten wel wat zich daar afspeelt. Maaike minder. Onlangs ging ze weer eens, voor de tweede keer in haar leven. Het was waarschijnlijk de laatste keer.
De sportschool, ik ken het concept, maar ik ben er niet vaak te vinden. De teller staat inmiddels op twee keer in mijn leven. De eerste keer was ik zestien en in de veronderstelling dat wanneer je een fitgirl bent, je ook gelukkig bent. Inmiddels ben ik gelukkig, maar geen insta-fitgirl. Dus die twee zijn niet aan elkaar gelinkt, gelukkig maar (dát zweet kan ik van mijn voorhoofd afvegen).
Ik vond het vreselijk. Eén: het was er druk, obvious, want sommige mensen wilden wél hun kerstzondes eruit zweten. Twee: ik had geen idee wat te doen
De tweede keer dat deze gelukkig-niet-fitgirl naar de sportschool ging, was twee weken geleden. Gewoon om eens te ervaren hoe het is om naar de sportschool te gaan. En ja, het was ook net na de kerst. Maar het had net zo goed ergens in april kunnen zijn. Dat was gewoon een samenloop van omstandigheden.
Hoe mijn ervaring was? Ik vond het vreselijk. Eén: het was er druk, obvious, want sommige mensen wilden wel hun kerstzondes eruit zweten. Twee: ik had geen idee wat te doen. Ik werd bij binnenkomst al overprikkeld door de harde muziek, de verscheidenheid aan apparaten en de diversiteit aan mensen.
Ik koos er maar voor om als warming-up te gaan roeien. Ik dacht: nou, dat is hopelijk wel leuk. Was het ook, misschien, had het kunnen zijn. Ik kreeg de kans niet het te ervaren, want er ging iemand naast mij roeien. Natuurlijk net iets sneller dan ik. Ik was me er niet bewust van dat er een niet uitgesproken wedstrijd gaande was.
De technieken zijn best ingewikkeld, vooral als er achter je mensen heel hard aan het kreunen zijn
Ik vluchtte zo’n beetje het krachthonk in. Verkeerde keuze. De technieken voor een deadlift, een squad-met-stang en ga zo nog maar even door zijn best ingewikkeld. Vooral als er achter je mensen heel hard aan het kreunen zijn. Verspilling van energie lijkt me dat, maar goed. Het was ook imponerend om al die spierbundels aan het werk te zien. Mijn ontzag trok weg op het moment dat ze onzeker in de spiegel gingen kijken of hun biceps er nog aan zat, stel je voor dat ie wegloopt!
Voor wie de sportschool voelt als een dichtbegroeide jungle op een onbekend eiland… ga vooral sporten, maar zoek iets wat bij je past
Naja, goed alle gekheid op een squadrekje. De sportschool is misschien niet mijn ding. Ondanks dat ben ik blij dat anderen er wel plezier uit halen. Ga vooral zo door, want bewegen is leven. Voor degenen voor wie de sportschool voelt als een dichtbegroeide jungle op een onbekend eiland, ga vooral sporten, maar zoek iets wat bij je past. Bij de ACLO kun je zo veel verschillende sporten uitproberen dat er vast iets tussen zit waar je blij van wordt. Werk vooral aan je sportieve voornemens, maar doe het alstublieft op je eigen manier. Sportscholen mijden is hierbij geaccepteerd.