Ga naar de inhoud

Diversiteit delen

Voor Airbnb waren er al veel sympathiekere uitingen van de deeleconomie, bijvoorbeeld Couchsurfing.org. Via dit platform bied je ook je bank of logeerbed aan, echter niet voor geld, maar om mensen te leren kennen, iets aardigs te doen of om mee te mogen delen in andermans vakantiegevoel. Toen ik nog in Utrecht woonde kreeg ik regelmatig vreemden te logeren van over de hele wereld. Het laatste groepje, drie negentienjarige Amerikanen, arriveerden op mijn dertigste verjaardag. Ze vielen met hun neus in de boter van een zevengangendiner dat ik had bereid voor mijn directe familie en beste vrienden. Op het overschakelen naar Engels na hoefde niemand zich aan te passen en werden er vele anekdotes gedeeld.

Ik mocht deelgenoot zijn van een rijke barbecue die vanwege Onafhankelijkheidsdag was voorzien van een flinke scheut Amerikaans patriotisme

Een jaar later was ik op wereldreis en bezocht ik een van die meiden, Umi, in LA waar ze nog met haar ouders woonde. Daar haar familie als immigranten naar de VS waren gekomen, haar vader vanuit Japan en haar moeder vanuit Mexico, was het een mooie mengelmoes van muziek, eten en omgangsvormen. Ik mocht deelgenoot zijn van een rijke barbecue die vanwege Onafhankelijkheidsdag was voorzien van een flinke scheut Amerikaans patriotisme.

Umi vertelde over een studente die trots een foto van haar studentenkamer liet zien op Instagram en kapot gemaakt werd omdat er een dromenvanger op te zien zou zijn

Afgelopen weekend, ondertussen vijf jaar na onze eerste kennismaking, kwam Umi weer eens bij mij langs. Ze heeft ondertussen vier jaar bachelor-onderwijs doorlopen en zo kwamen we op de verschillen tussen studenten hier en daar. Ze vertelde dat studenten in de VS zich uitvoerig bezighouden met aanspreekvormen, trigger-waarschuwingen en culturele toe-eigening. Ik had hier weleens over gelezen, maar nog niemand gesproken die er middenin zat. Mijn conclusie: zullen we dat hier in Nederland met elkaar vermijden? Ik wil best hen in plaats van hij en zij zeggen als dat iemand gemakkelijker doet voelen of waarschuwen voordat ik een potentieel aanstootgevende reclame toon tijdens college, maar het niet meer kunnen meedelen in de schoonheid van een andere cultuur lijkt mij toch echt averechts werken. Umi vertelde over een studente die trots een foto van haar studentenkamer liet zien op Instagram en kapot gemaakt werd omdat er een dromenvanger op te zien zou zijn. Cultural appropriation van Native American culture, blijkbaar. Dreadlocks mag je alleen dragen als je een Afrikaanse achtergrond hebt en dat is ook een voorwaarde om rapmuziek te mogen maken. Taco’s bakken wanneer je geen Zuid-Amerikaan bent kan leiden tot scheldkanonnades. Waarom heeft ze mij niet kunnen uitleggen. Laten we juist gretig van andere keukens proeven en delen in de schoonheid die andere culturen brengen. Een mooi begin is eens op de bank van een vreemde neer te ploffen. Ik heb Umi in ieder geval een paar sloffen in de vorm van Friese klompen meegegeven die ze van mij schaamteloos mag dragen.