Docenten, onthoud alsjeblieft onze namen
Docenten die de namen van studenten onthouden. In de klas viel Maaike niet echt op, maar sommige docenten weten nog steeds wie ze is.
Mijn middelbare schooltijd heb ik wat gekkig afgesloten. Ik was gezakt. Op de diploma-uitreiking van mijn klasgenoten, kreeg ik de felicitaties van de zelfde docent met wie ik een week eerder het vervolg van mijn schoolloopbaan had besproken (ik ging wat vakken overdoen op het volwassenonderwijs). Dat wist hij zeven dagen later al niet meer.
‘Hé’, zei de kunstdocent, ‘jij bent een oud-leerling van ons’
Onlangs was ik aan het werk voor de HanzeExperience, een evenement waarop leerlingen van havo-4 en vwo-5 de Hanze kunnen leren kennen. Ook mijn voormalige middelbare school kwam langs. Ik zag de gymdocent en de kunstdocent. ‘Hé’, zei de kunstdocent. ‘Jij bent een oud-leerling van ons.’ Ik voelde me vereerd. ‘Ja, dat klopt!’
Op de middelbare school viel ik niet op. Ik deed mijn best, ik lette op, niet veel meer dan dat, ik was een beetje een brave. Ik had nooit gedacht dat die twee docenten me zouden herkennen. Mijn naam wisten ze trouwens niet, maar dat vond ik niet erg. Het was al heel wat dat mijn gezicht ze na zes jaar nog bekend voorkwam.
Docenten die je naam weten, je gezicht nog kennen of allebei, dat doet wat
Ik ben zelfs positief verrast wanneer een Fysiodocent mijn naam nog weet. Een docent die ik in mijn tweede jaar heb gehad, noemde me een jaar later nog bij mijn naam. Dat moment staat in mijn geheugen gegrift. Docenten die een naam weten, een gezicht herkennen of allebei. Dat doet meer met een student dan dat je zou denken.
Beste docent, als je het leren van namen hebt opgegeven, als je moe bent van het investeren in studenten, of als je helemaal klaar bent met luisteren naar het zoveelste verhaal van een student. Weet dat het veel kan betekenen: het is een blijk van erkenning.
Als we net de stad uit komen strompelen is het wel wat ongemakkelijk
Studenten zijn misschien niet altijd even lief. We zijn niet altijd even aardig. Niet altijd even geduldig. We slapen in de les als ons dat beter uitkomt. We praten liever met onze klasgenoten dan dat we naar jullie luisteren. Ondanks dat waarderen we het als jullie hallo zeggen als jullie ons op straat tegenkomen (ook al vinden we het soms wat ongemakkelijk als we net de stad uit strompelen).
Een naam van een student leren kost even tijd. Maar het is supergezond voor je brein, je kunt er het risico op dementie mee verlagen. Kortom, onthoud je studenten, en als het lukt ook hun naam. Gewoon doen, je maakt jezelf er onvergetelijk mee. Door de ontmoeting met die twee oud-docenten kijk ik anders terug op mijn middelbare-schooltijd. Toentertijd voelde ik mij niet gezien, nu weet ik dat dat wel zo was.