Ga naar de inhoud

Een litteken als erfenis

Estelle van Hengel Opinie

De natuur is mooi, inspirerend en rustgevend. Maar wat de mens met de natuur doet… dat knaagt. De beelden van oceanen vol plastic, van natuurgebieden die worden verwoest en van dieren die doodgaan omdat hun leefgebied te klein wordt of omdat ze verstrikt raken in plastic, roepen een onprettig gevoel bij me op. De klimaatverandering, problematiek in de natuur en het voedselprobleem maken onze planeet langzaam kapot. The marks humans leave are too often scars, staat onder de beelden. Een quote van John Green. Als we zo doorgaan krijgt hij gelijk.
Met een vriendin zit ik in een café. Verheugd op een goede kop koffie bekijken we de kaart. Keuze uit amandelmelk, sojamelk, havermelk of kokosmelk. Koemelk +0,5.
‘Betekent dit dat je voor een koffie met koemelk vijftig cent extra moet betalen?’, vraag ik aan de serveerster. Ze knikt hevig. ‘Om het milieu te sparen’, vermeldt ze erbij. De vraag waarom er wel normale chocolademelk wordt geserveerd in plaats van de zuivelvrije versie laat ik achterwege.

Ik sus mijn geweten: niets doen is erger, je doet in ieder geval iets

Soja verwoest natuurgebieden en moet vele kilometers afleggen om Nederland te bereiken. Koemelk is ook niet bevorderend voor het klimaat door de uitstoot van broeikassen en de waterverspilling die het met zich meebrengt. Frustrerend, eigenlijk is geen van beide goed voor het milieu.
Die frustratie komt niet alleen door een gevoel van onmacht, er komt ook schuldgevoel bij kijken. Ik drink die vervuilende koemelk namelijk elke dag, ik heb een vliegvakantie geboekt terwijl een treinreis ook een optie was geweest en ik kies vaak voor de goedkope, niet duurzame verpakking van mijn verzorgings- en schoonmaakproducten.
Vaak sus ik mijn slechte geweten met de gedachte: niets doen is erger, je doet in ieder geval iets. Ik douche kort, eet weinig vlees en ik doe vrijwel alles lopend of met de fiets. Maar dat lijkt niet meer genoeg te zijn. Niet als we willen dat onze erfenis een leefbare wereld voor de volgende generaties is, in plaats van een groot litteken.