Eerstejaars verzamelen!
Ik was zeventien jaar toen ik in Groningen op kamers ging. Vrij jong, maar gelukkig vonden mijn ouders me volwassen genoeg. Ik weet het nog erg goed, de eerste nacht alleen in mijn studentenkamer. Een eenpersoonsbed, want dat was wel voldoende voor het meisje in mij. Een mooi servies, verschillende kleurtjes handdoeken en een afwasborstel. Dat was mijn uitrusting. Ik fietste alles op Google Maps, zelfs de route naar het Zernike. Afspreken met anderen deed ik graag, maar dan plande ik wel twintig minuten fietstijd in, voor het geval ik zou verdwalen.
Mijn motivatie was ontzettend groot, het heeft een maand geduurd
Mijn huiswerk had ik altijd af en ik was bij ieder college. De motivatie was zo ontzettend groot. Het heeft een maand geduurd. Toen kwam ik opeens terecht het uitgaansleven. Ik leerde bier drinken. Ontdekte dat er ook man-wezens op de aarde rondlopen. Servies was kut, want ik vond het jammer als er een hoekje afbrak. En dat gebeurde uiteraard, door mijn huisgenoten die niet inzagen dat ik het van mijn oma had gekregen. Verschillende kleurtjes handdoeken waren overrated, in de was werd toch alles één kleur. En afwassen gaat nu eenmaal beter met een schuursponsje dan met een afwasborstel. Al was die afwasborstel wel roze met oranje bloemetjes.
Nu voel ik me een doorgewinterde student. Met mijn levenservaring. Met mijn rugzak. Met mijn oude, gammele fiets. Versleten spullen en een bij elkaar geraapte keukenuitrusting. En ik geniet ervan. Thuisthuis kan ik ook erg genieten van de vaatwasser. Of van het fornuis met zes gaspitjes, waardoor alle pannen er wél tegelijkertijd op passen. Maar in mijn studentenkamertje is alles van mij. Ik voel me rijk. Met eigenlijk maar weinig spullen. Ik hoef alleen maar voor mezelf te zorgen en dat is heerlijk. Niet dat ik thuisthuis voor iedereen zorgde, maar je houdt toch rekening met de rest. En als je op jezelf woont leer je jezelf veel beter kennen. Dan doe je wat je zelf wilt doen. Daarom wil ik tegen iedere eerstejaars die nog thuis woont zeggen: kom naar Groningen! Je hebt er de tijd van je leven. Ik in ieder geval wel.