Effe verhuizen

Mijn moeder gooit alles weg. Als ik haar vraag of ze nog iets heeft is het antwoord standaard: ‘Niet meer.’ Als ze het niet gebruikt, dan vindt ze het maar in de weg staan. Toen ik klein was vond ik dat totale onzin. Zelf wou ik nooit iets weggooien en ik had dus veel dingen waar ik helemaal niks mee deed. Ik denk nu nog aan de gigantische map diddle-plaatjes. Deed ik er ooit wat mee? Nope. Wilde ik er nog meer? Natuurlijk! Welke gek zegt er nu nee tegen meer spullen? Dan heb ik het magische woord gratis nog niet eens gebruikt. De gedachte aan de hoeveelheid gratis commissie- en vrijwilligersshirts maakt me nu al aan het huilen.

Een keyboard, verrek, dat heb ik gekocht omdat ik keyboard wilde leren spelen

Ik vraag me af hoe ik in hemelsnaam zoveel spullen heb kunnen verzamelen op tien vierkante meter. Ik dacht even heel simpel te verhuizen. Koe bij de horens vatten, een paar dingetjes verslepen en het varkentje wassen. O boi, wat had ik het mis.
Je zou toch denken dat er gewoon geen ruime is om zoveel rommel te bewaren. Maar steeds weer is er een hoekje of een stukje onder m’n bed waar ik nieuwe ontdekkingen doe. Spullen waar ik nooit meer aan dacht en die ik nooit meer zal gebruiken, maar die toch om de één of andere reden in mijn bezit zijn. Zo vond ik een keyboard. Verrek, dat heb ik gekocht omdat ik keyboard wilde leren spelen. Ik denk dat iedereen wel weet hoe het gaat met dit soort leuke plannen.

Stiekem hoop ik dat ik iets van mijn moeders minimalistische genen in me heb

Ik wou dat ik Marie Kondo was, dat ik m’n leven mooi op orde had. De was altijd mooi gevouwen en niet een hoge berg op de stoel (die daardoor natuurlijk geen stoel meer is). De papieren netjes geordend in mapjes en niet als een soort tweede tapijt overal op de vloer. En omg, laten we niet beginnen over de keuken, want wat een ellende. Dit moet toch beter kunnen? Stiekem hoop ik dat ik iets van mijn moeders minimalistische genen in me heb. Zo niet, dan ga ik die genen kweken, want ik heb serieus spierpijn van het bij elkaar rapen van mijn spullen.