Eierbal

Iedere zichzelf respecterende student is bekend met de volgende situatie. Het bier vloeit rijkelijk en de alcohol baant zich een weg door je bloedbaan. Wanneer er stevig wordt gedronken, is het slechts een kwestie van tijd tot het gevoel begint te komen. Het begint met een sterke behoefte naar een zoute smaak, gevolgd door een organisch geknor uit je maag. Opeens drijft uit elke hoek van de kamer een frituurgeur je neus binnen. Het water loopt je in de mond en je snakt naar zo’n heerlijke, dikke, vette, diabetes-brengende snack. Je weet inmiddels zeker dat je al je dagen niet hebt gegeten. Elk voornemen om gezond te eten en te matigen wordt overboord gegooid. Naast je voornemens verdwijnt ook je gezonde verstand en word je geleid door je primitieve instinct. Zolang het eten maar vet is, is het goed. Al eet je een doodgeknuppeld, maar wel gefrituurd zeehondenjong op, het doet er niet toe.
Afgelopen week was het weer zover. Ik loop nog net niet op handen en voeten naar de bekende Dönerix en ik kom voor de moeilijkste keus van het jaar te staan: waar zal ik zometeen mijn lichaam mee vergiftigen? Een malse kroket, een sappige frikandel of met de trots van het Noorden, de enige echte eierbal? Het zeehondenjong ontbreekt op het menu.
Naast mij staan meer mensen vertwijfeld te kijken naar de haute cuisine die door tl-licht wordt uitgelicht achter de venstertjes van de automatiek. Een jongen steekt zijn hand uit naar de hamburger. Zijn vingers raken bijna het klepje aan, klaar om het open te trekken. Maar dan, op het moment suprême, bedenkt hij zich. Zijn hand gaat omhoog en hij trekt een frikandel. Wanneer hij wegloopt kijkt hij van zijn frikandel naar de muur. Blijkbaar had hij toch de hamburger gewild.
Mijn oog valt op de eierbal en ik moet denken aan mijn eerste kennismaking met deze gefrituurde rakker. De kennismaking was vergelijkbaar met mijn eerste glas wijn of kop koffie. Onwennig, niet echt lekker, een beetje spannend, maar wel veelbelovend. Met een eierbal is het net als met koffie, wijn en elk ander tegennatuurlijk product wat je moet leren consumeren. Het begin is moeilijk, maar naarmate de tijd vordert, groeit de waardering gestaag en wil je niet meer zonder. Je gaat er zelfs net als van koffie gigantisch van uit je bek meuren.
Wanneer ik mijn euro’s in de automaat gooi en de eierbal pak, word ik uitgejoeld door een groep niet-studenten. Ze wijzen naar mijn eierbal en beginnen te joelen als een groep apen. Wanneer ik een hap neem en de binnenkant zichtbaar wordt, breekt de hel los. Ik word aangekeken alsof ik een hap stront neem en er nog van geniet ook. Onwetenden, ze weten niet wat ze missen.