Eiffeltoren, Big Ben, Minerva-wc?

Elk land, elke stad en elk gebouw heeft zijn hotspots. Die moet je gezien hebben. Je gaat niet naar Parijs zonder de Eiffeltoren te hebben bekeken en je slaat in Londen de Big Ben niet over. Je voelt je lichtelijk beschaamd en een flinke toerist. Maar ondanks dat ga je er wel heen en  je neemt die foto die duizenden voor je genomen hebben.  Als je de kunstacademie zo zou willen definiëren, dan zou ik de wc’s bij de kantine willen opwerpen als de Eiffeltoren van Minerva.  Niet zozeer omdat er massa’s mensen foto’s van willen maken, maar wel omdat ik het kenmerkend vind voor de kunstacademie.

Don Hall, founding director van het WNEP Theatre in Chicago schreef : ‘Art is not a job’. Kunstenaar/ kunststudent zijn is niet iets wat je van negen tot vijf doet (sorry Dolly). Het is niet makkelijk om een stuk waar je alles van jezelf in stopt, zo even naast je neer te leggen. Inspiratie komt op onverwachte momenten en houdt zich niet aan de klok. En dat zie je terug op de muren van de wc’s.  Teksten, kreten, verf en tekeningen: het zijn geen ultieme hoogstandjes, het zijn snel neergezette schetsen, maar zelfs op de wc’s kunnen de studenten zich blijkbaar niet inhouden. Natuurlijk zijn er meer wc’s waar op muren geschreven wordt. Maar er is wel een verschil tussen ‘voor hete (bedenk hier een willekeurige seksuele handeling) bel naar 06blabla’, en een snel geschetst idee, ook al sluit het één het andere niet uit.

Er is een kleine keerzijde aan dit verhaal. Blijkbaar is gebouwbeheer niet zo’n  fan van de kenmerkende wc-krabbels. Voor elke Open Dag wordt alles overgeverfd. Of zouden ze de studenten een schoon canvas willen geven?