En wéér is de roker de sigaar

Stond van de week in de Albert Heijn om weer eens een pakje sigaretten te kopen. Wordt inmiddels echt een verslaving, dat kopen van pakjes sigaretten. Tijdens het afrekenen kwam ik erachter dat die dekselse stokjes alwéér tien cent duurder zijn geworden.
Niets kan je voorbereiden op zo’n moment. De caissière kijkt me strak aan. Ik loop te stuntelen met een hand kleingeld, kom twintig cent tekort, kijk hulpbehoevend naar de oudere dame achter me. Ze schudt langzaam maar beslist nee. In het verste puntje mijn broekzak vind ik twee roestige muntjes van vijf cent. Nog tien cent te weinig. Paniekerig schieten mijn ogen door het interieur van de Appie. De trouwe glimmers vinden al snel prijs. Daar op de grond, tussen het stof, ligt nog een euro. Kan ik die twee vijfjes lekker in mijn broek laten zitten, handig voor later.

Grijnzend blaast de man met de seventies hairdo z’n longinhoud in het gezicht van de huilende baby

Terwijl ik buiten het schaamrood van mijn kaken sta te paffen, bevredig ik een nieuwe dimensie in mijn verslaving: er zijn weer nieuwe plaatjes in de omloop. Nu zijn het niet alleen de sappige nicotinedampen die mijn geluksstofjes de wals doen dansen, maar ook de kostelijke karikaturen die ter vermaak van de roker op de pakjes worden gezet. Op brede kant staat een man afgebeeld met een verschrikkelijke seventies hairdo, in die tijd noemden ze dat The Shag, vast geen toeval. Tussen wijs- en middelvinger een peukie, en op de arm een huilende baby. Met een zelfgenoegzame grijns op z’n bakkes blaast hij zijn longinhoud over het jankende kind uit. Uw rook is schadelijk voor uw kinderen, familie en vrienden, staat erbij. Lachen toch? Je kunt mij niet wijsmaken dat een volwassen vent die zijn eigen vlees en bloed moedwillig vergast, niet nog wat meer mankementen aan z’n kersenpit heeft.
Enge plaatjes werken, zo luidt de berichtgeving van de NOS. Goed punt, enge plaatjes werken wél, maar een karikatuur afbeelden van angst doet die de angst sneller verdwijnen dan Geert Wilders op een conferentie van knuffelmarrokanen.

Bij een plaatje van gruwelijk scheef genaaide hechtingen twijfel ik eerder aan de gezondheidszorg dan aan de gevaren van roken

De razende reporter van de NOS was zo kien geweest om een hoogleraar Tabaksontmoediging over het onderwerp te bevragen. Prof. Marc Willemsen: ‘Op jongeren hebben deze pakjes een extra effect. De pakjes zien er minder cool uit en daardoor wordt roken minder aantrekkelijk.’ Hij heeft er duidelijk voor doorgeleerd, dus hij zal het wel weten. Verder zegt hij nog: ‘Dit soort pakjes dragen eraan bij dat mensen emotioneel worden geraakt. En ze worden beter geïnformeerd over de verschillende ziektes die je van roken kunt krijgen.’
Hier wil ik een kanttekening plaatsen. Een plaatje van een tandeloze mond, of van een been met gruwelijk scheef genaaide hechtingen doen mij eerder twijfelen aan de gezondheidszorg in Nederland dan aan de gevaren van roken.
Ik zou graag dat Marc nieuwe wegen gaat verkennen. Misschien eens zo’n tandeloze knar meeslepen naar een basisschool en hem een half uur laten brabbelen. Dat opent ogen. Zo’n pakje is gauw gekocht, en het plaatje zie je pas als je aan het roken bent. Gelukkig heb ik niet zo’n verschrikkelijk kapsel als Mr. Shag en blaas ik geen rook over pasgeboren kinderen.