Gebroken hartjes

Rood overheerst in de winkels. Vooral Xenos en Blokker staan vol Valentijnattributen. Elk jaar het zelfde, de laatste beetjes kerstdecoratie en sportmateriaal worden vervangen voor rode rozen, roze slingers, overdreven kaarten en hartvormige bonbons. Voorgaande jaren interesseerde het me niet zo. Wat eigenlijk best gek is, want ik ben een simpel tiepje dat houdt van voorspelbare romantische films en voorspelbare romantische boeken.

Ik was zo iemand die vond dat Valentijn niet de dag van de liefde was, maar van de omzetkansen

Maar Valentijnsdag… ik ben zo’n schreeuwer die beweert dat de veertiende februari alleen maar draait om commercie. Zo iemand die met speels gemak negeert dat bij Sinterklaas de commercie ook best een rolletje speelt, iemand die hoofdschuddend stelt dat Valentijn niet de dag van de liefde is, maar de dag van de omzetkansen voor de middenstand.
Ik dacht ook dat velen deze mening deelden. Maar dit jaar zie ik ineens de frustratie onder andere singles. Net verbroken langdurige relaties zorgen voor pijnlijke gevoelens. En die gevoelens worden sterker door een dag als vandaag. Frustratie van het single-bestaan, dat is wat deze dag nu voor hen betekent.

Overal zie ik de sombere blik van al die gebroken harten, gefrustreerd wil ik ze herstellen

Het gaf mij een nieuw perspectief. Ik dacht dat de Valentijn-hater een mythisch figuur was, dat ze wijn drinkend verscheen in films en series waar ze All By Myself meezingt. Nooit had ik in de gaten dat de dag van de liefde, anno nu, werkelijk iets voor mensen betekent. En door de sombere blik van al die gebroken harten, frustreert Valentijnsdag mij nu ook. In een poging die harten te herstellen, heb ik een alternatieve invulling geopperd.
Voor het eerst in m’n leven heb ik Valentijnsplannen. We doordrenken de avond in met bloed doordrenkte scènes, hijsen ons in pyjama’s, consumeren tonnen junkfood en gaan horrorfilms kijken. Als Valentijnsdag bedoeld is om aandacht te besteden aan geliefdes, dan komen toch alle mensen die je liefhebt in aanmerking? Of begrijp ik het concept Valentijn verkeerd?