Ga naar de inhoud

Gelukkig voornemensloos nieuwjaar!

Uitbuikend van december liggen we met onze kerstsokken aan met onze tenen in 2019. Slechts een paar pagina’s van een volle, frisse scheurkalender liggen in de oud-papierbak. Zodra de troep is opgeruimd en de after-dinerdip is gezakt, kunnen we dan eindelijk beginnen met het waarmaken van álle beloftes die we onszelf voor komend jaar boven het hoofd houden. Overoptimistisch beginnen we te werken aan de doelen die per januari direct ingaan. Mens, wat ben je gek.

Om drie over drie kun je onmogelijk beginnen met een nieuw hoofdstuk. Auti? Ik zeg niks

De meeste van de goede voornemens eindigen algauw naast de afgescheurde kalenderblaadjes in de prullenbak, andere zijn een kort leven beschoren. Laten we eerlijk zijn: niemand wordt écht blij van de regeltjes die hij zichzelf oplegt. Daarbij valt het ook ieder jaar weer een beetje tegen. Na één misstap geloof je niet meer in je doel en gooi je het overboord. Niet echt lekker voor je gemoedstoestand zo aan het begin van het jaar. Het is een beetje te vergelijken met je tentamenperiode, nog even soggen en dan, om drie uur precies, start je met het volgende hoofdstuk. Totdat je sogsessie interessanter uitpakt dan je had verwacht en de klok van je laptop plots confronterend naar je seint, 15:03? Nee, dán kun je natuurlijk niet alsnog beginnen met studeren. Dan móet er wel gewacht worden tot het volgende hele getal. Auti? Ik zeg niets.
Goede voornemens zijn harstikke ongezond voor je. Ten eerste voel je je al lichtelijk geërgerd omdat je (hoogstwaarschijnlijk) brak start op 1 januari, waardoor je direct al uitzonderingen op de regel begint te maken. ‘Nee, maar morgen begin ik écht.’
Er móet en zal dit jaar wat veranderen en dat kan natuurlijk alleen met ingang van het nieuwe jaar. In december kun je daar niet mee aankomen. Men schaft massaal nieuwe positieve Xenos-quote-artikelen aan om het huis mee te decoreren nadat alle verlichting, sterren en glitters weer zijn opgebokst. De fanatiekelingen gaan een week lang één keer naar de sportschool (in de vijftig weken die erop volgen laten ze zich niet meer zien) en doen een maandje geen alcohol of drugs, óf kiezen voor een manuari (geen mannen-januari, ja, dat schijnt een ding te zijn).

Nul voornemens voor 2019, supergoed idee, en het heeft so far al heel veel goeds opgeleverd!

Die eerste weken van het nieuwe jaar zijn een soort sabbatical voor je privéleven. Een maand lang straf je jezelf met allerlei verboden die je vervolgens weer met de kruimeldief van tafel zuigt zodat je de andere elf maanden lekker normaal kunt leven.
Vorig jaar was ik nog zo’n voornemensmens. Ik nam me nog voor maar één goed voornemen te kiezen. Een ijzersterk voornemen, zelfs, ik nam me voor om het jaar door te brengen zónder goede voornemens. Dit jaar zie ik zelfs af van dát voornemen. Ik heb geen enkel voornemen.
Nul voornemens voor 2019. Supergoed idee, en het heeft so far al heel veel goeds opgeleverd! Het leek me verstandig om, in plaats van een maand te stoppen, dit keer mijn alcoholtolerantie op peil te houden. Ook al die nare fitgirl-regeltjes laat ik lekker achterwege. In de tentamentijd ben je een labiele kluizenaar, dan moet je jezelf niet kwellen door af te zien van al het lekkers. Op de commissie-avond stel ik voor om ongezond te eten. Rond half tien laat ik een Happy Meal bezorgen en daar voel ik me dus niet schuldig over. Ik ga sporten als ik daar zin in heb, dan is het ook nog eens een veel effectievere work-out.
Het jaar is maar een week oud en deze nieuwe aanpak heeft me nu al een stuk gezelliger gemaakt voor m’n huisgenoten. Ik raad iedereen aan om dit voorbeeld te volgen. Sluit je aan bij deze nieuwe beweging.
Trouwens, mocht je nou wél superlekker gaan op je schone lei, dan mag je rustig een maandje voortploeteren. Prima, hou vol, ik wil je best aanmoedigen vanaf de zijlijn. Geef me maar een belletje wanneer de alcoholvrije fitgirl-manuari is afgelopen. Dan drinken we samen een wijntje op de mislukte voornemens. Bij mijn beweging kun je zonder problemen aansluiten, anytime. Voor alle gekkies die nu alsnog vastberaden zijn om de voornemens te gaan rocken, heb ik maar één wijze tip: doe maar gewoon, dan ben je al gek genoeg.