Sommige studenten, onder wie ik zelf, maken hun tentamens bij de Dienst Onderwijs en Studiebegeleiding, DOS. Eerlijk gezegd ken ik de betekenis van deze afkorting nog niet zo lang (ongeveer tien minuten), want iedereen zegt gewoon DOS en dat spreek je niet uit als dee-oo-es, maar als dos. Dos, dus. Het komt erop neer dat een kleine groep studenten die recht hebben op bijzondere voorzieningen hun tentamen op een aparte locatie kunnen maken. Doorgaans zijn die DOS-studenten aangewezen op een achteraflokaal, ergens in het Harmoniecomplex.
Het is toch wat als je op zo’n leeftijd een soort van ontslagen wordt
Sinds ik het schakelprogramma van de RUG volg, associeer ik tentamen doen met de surveillant die negen van de tien keer over ons DOS-studenten waakt. Een vriendelijke gepensioneerde man met wit haar.
Na het laatste tentamen van de eerste week van de tentamenperiode ging ons gesprek verder dan het gebruikelijke hoi en prettig weekend. De surveillant vertelde me dat dit zijn laatste dag op de Rijksuniversiteit was. Dat vond ik jammer. Het is toch wat als je op zo’n leeftijd een soort van ontslagen wordt. Nu is hij niet de enige en het is niet omdat hij iets fout heeft gedaan, maar toch. Ik heb het met hem te doen. Hij kan nu van zijn pensioen genieten, maar dat wil hij eigenlijk niet. Een beetje sip zei hij dat nu moest omkijken naar een ander baantje.
Mensen van een zekere leeftijd komen tegenwoordig minder snel aan de bak. Een gevalletje indirecte discriminatie, denk ik. Gelet op hun leeftijd zijn oudere werknemers te duur. Niet dat ik denk dat deze meneer op de RUG een goudmijn aan inkomsten had aangeboord.
Zoekt u een betrouwbare, vriendelijke en oplettende surveillant met een wereld aan ervaring…
Ik bedoel, er zijn maar vier tentamenperiodes in het jaar, maar dit baantje kan net die paar cruciale centjes uitmaken die het leven prettig maken. Daarover hoef je mij (en alle studenten) niets te vertellen: iets is meer dan niets, alle kleine beetjes helpen en wie de eindjes moeilijk aan elkaar kan knopen weet maar nooit hoe een koe een haas vangt.
Daarom zet ik hier enige schuchtere schreden op het pad van de arbeidsbemiddeling. Gezocht: werkgever voor ouwe trouwe surveillant. Onderwijsinstellingen in Groningen, zoekt u een betrouwbare, vriendelijke en oplettende surveillant met een wereld aan ervaring in het omgaan met (zelfs de allerlastigste) studenten? Laat het me weten, en help me om de grijze meneer weer op zijn pootjes terecht te laten komen.
