Groningen, elke dag mooier
Op een ijskoude januaridag in 2011 bevond ik me voor het eerst in Groningen. Een excursie met school, op de planning stonden een bezoek aan het Groninger museum en een stadsverkenning. Op dat moment, koukleumend in een dikke jas, had ik nooit gedacht dat ik hier later zou wonen. Ik vond de stad, in één woord, vreselijk. De straten waren leeg en van een gezellige sfeer was geen enkel spoor. Ook vier jaar later, toen ik een kamer zocht, kon de stad me niet bekoren. Meer dan een woon- en studieplek zou het waarschijnlijk nooit worden, dacht ik.
Op dit moment beschouw ik Groningen als een tante met de naam Ali. Nuchter en gezellig, iemand die vriendelijk probeert eierballen bij me naar binnen te proppen. Amsterdam gaat schuil achter een door mij opgezet imago van een trippende neef, Utrecht draagt het masker van een chai-latte drinkend hipsterzusje, maar Groningen… dat is de plaats die al na één week als je thuis aanvoelt.
Nu ontdek ik iedere week wel weer iets nieuws in of over de stad
Groningen is een warme stad, alles doet vertrouwd aan. Maar toch. Wanneer je hier anderhalf jaar woont, wanneer je denkt dat je de stad wel aardig kent, word je nog iedere dag verrast. In allerlei steegjes duiken zomaar koffietentjes, restaurants en winkels op, zaakjes die je nog nooit eerder opvielen.
Laatst volgde ik een tour langs de alternatieve plekken in Groningen. Krakerspanden met bergen fietsen op de grond en muren beklad met straatkunst. De schaduwkant van tante Ali, ook die is hier te vinden. Nu ontdek ik wekelijks wel weer iets nieuws in of over de stad en dat vind ik fantastisch.
Laatst werd ik eraan herinnerd dat de kans groot is dat ik de stad weer zal moeten verlaten. Plots voelde dat treurig. Groningen, ik ben enorm van die stad gaan houden. De stad heeft veel meer te bieden dan ik eerst zag, veel meer culturele achtergrond dan ik eerst dacht. Het lijkt zelfs alsof er deze lente meer krokussen en narcissen bloeien dan vorig jaar. Ik hoop dat elke toekomstige woonplek me net zo kan verrassen als Groningen. Maar vandaag lijkt me dat onmogelijk.