Herfstvakantie. Weer zo’n privilege voor hbo’ers. Negen dagen het goede leven. Geen colleges die voorbereid moeten worden, al gebeurt dat sowieso al nooit. Niet om half negen naar Zernike fietsen, geen lange, saaie dagen in muffe ruimtes. Geen kut-groepsprojecten.
Ik hoop dat je dit leest terwijl je in je bed ligt. Of in het bed van en met iemand anders. Of ergens in het buitenland. Of misschien wel op de bank bij oma. Het is maar net wat je leuk vindt. Ik zit nu in Berlijn, met een grote pul bier naast me. Beetje cultuur opdoen. Beetje winkelen. Wat quality time met m’n ouders en m’n tweelingbroer. Heerlijk om even niks voor de studie te hoeven.
Keuzes die je als adolescent maakt, zijn zo vreselijk cruciaal
Ik gebruik de herfstvakantie als een periode van bezinning. Even terugkijken op wat ik aan het doen ben. Vind ik mijn studie nog wel leuk? Wat wil ik hierna doen? Zal ik een master op de universiteit volgen? Maar welke dan? En wil ik daarvoor m’n toekomstige herfstvakanties opgeven? Zou ik meer moeten gaan sporten? Hoe zat het ook alweer met m’n ideeën over een healthy lifestyle? Vind ik mijn playlist nog wel chill? Gebruik ik mijn Netflix-account wel vaak genoeg? Of moet ik het opzeggen?
Het is lastig beslissingen nemen, zo voor de rest van m’n leven. Keuzes die je als adolescent maakt, zijn zo vreselijk cruciaal (dat heb ik zélf gelezen). Als ik nu mijn Spotify-lijst verwijder, krijg ik die niet meer terug. Nooit meer. Misschien moet ik zulke belangrijke beslissingen voor me uit schuiven. Wellicht kom ik in de kerstvakantie tot besluiten. Ik kijk zelfs nu al uit naar de kerstvakantie. Twee weken lang consumeren, de gezelligheid opzoeken en, laten we er niet langer omheen draaien, er zijn goede kerstfilms op televisie. Hoeveel nachtjes slapen is het nog tot kerst?
Ach, boeiend, ik ga er ook niet meer over nadenken. Ik wil in het nu leven, mindfulness. Straks verdwijnt het schuimlaagje van mijn bier. Prioriteiten stellen!
