Laatst was ik bezig met mijn curriculum vitae. Voor later. Het voelde heel volwassen, alsof ik echt dingen met m’n leven van plan was. Voor als ik straks werk zoek. Een burgerbaan van negen tot vijf. Of, in mijn geval, van acht tot vier (basisschooltijden).
Ik schreef op wat ik tot nog toe had gedaan in m’n leven, van school tot aan baantjes die daadwerkelijk geld opleveren en daar tussenin nog extra activiteiten, zoals vrijwilligerswerk en een bestuursjaar. Het leek veelbelovend, maar ik denk dat het bijbaantje als kassière in de supermarkt niet veel indruk maakt. Mijn enige beweegreden om dat te doen, was geld. Moet je dat op je cv zetten (wat bijzonder zeg, iemand die geld wil verdienen), of juist niet (geldwolf)?
Later komt ziek snel, alleen al uit pure angst ga ik een master doen
Ik vind het lastig om te bedenken wat ik wel of niet op m’n cv zet. Dingen die niet echt indruk maken, horen er niet op. Maar ik wil wel dat mijn toekomstige werkgever denkt dat ik proactief ben, dat ik een hands-on-mentaliteit heb, dat ik van wanten weet en van aanpakken, om van doorpakken maar te zwijgen. Dan horen die bijbaantjes er juist weer wél bij, enzovoorts.
Ik heb het trouwens te vaak over later en wanneer ik groot ben. Ten eerste hoop ik oprecht dat ik niet nog groter word dan dat ik nu al ben. Boven de één meter tachtig is reusachtig, en ik ben het. In de breedte groter worden, hoeft al helemaal niet. Maar later komt snel, ziek snel zelfs. Ik zit nu in het laatste jaar van m’n bachelor en ik ga alleen al uit pure angst zeker nog een master doen. Straks ben ik per ongeluk al aan het werk, krijg ik een baby en moet ik elke dag vroeg opstaan om de hond uit te laten.
Ik heb er een fotootje van mezelf bijgedaan, hoort dat of is het juist niet netjes?
Tijd vliegt. Dát later stel ik dus nog even uit. Maar ik wil het straks wel voor elkaar hebben, die hond en die baby moeten ook in een huis en bij voorkeur een koophuis. Ooit zal ik dus wel moeten solliciteren. Dan is het handig als je cv in orde is.
Ik zou nu graag weer wat gratis tips van Sanne willen geven, maar tot nog toe heb ik me vooral beziggehouden met de vormgeving. In plaats van telefoonnummer heb ik er een icoontje van een telefoontje neergezet, met daarbij het nummer. Ziek trots op, natuurlijk, terwijl het mijn toekomstige werkgever vast niet zal opvallen. Ook heb ik er een fotootje bij gedaan. Van mezelf natuurlijk. Ik weet niet of dat zo hoort, misschien is het juist niet netjes. Maar ik zou het zelf denk ik wel chill vinden, dat je weet over wie je leest. Nu maar hopen dat later nog heel ver weg is. Van werken word je moe en dat begint al bij het maken van je cv.
Foto: Bert Boerland
