Hoe overleef je je eerste jaar…

De stad is volgestroomd met een verse lading nieuwbakken studenten. Eerstejaars die nog niet weten waar ze precies moeten zijn. Ze verdwalen in de doolhoven van de Groningse onderwijsinstellingen. De meesten hebben mazzel, ze komen terecht in een moderne gebouwen met de allerbeste snufjes. Anderen hebben minder geluk: zij moeten het doen met oude meuk op een achteraflocatie.

Op de intro na is het leven van de student vooral: zoek het zelf maar uit

Je weet meteen welke studenten de nieuwelingen zijn. Je ziet het aan de manier waarop ze onwennig rondkijken tijdens het eerste hoorcollege. De collegezalen zijn wel even wat anders dan de lokalen van de middelbare. Eigenlijk is vrijwel alles anders. Wen d’r maar aan. Op de intro-bijeenkomst na is het leven van de student vooral: zoek het zelf maar uit.
Ik weet nog dat ik het absurd vond dat ik al huiswerk had voordat ik überhaupt naar één college was geweest. Ik was zo gemotiveerd (lees: onzeker) dat ik de stof al had samengevat voordat ik de drempel van de zaal voor het eerst overstapte. Vol energie ging ik erheen. Met m’n pen in de aanslag zat ik in De Appel, klaar voor mijn eerste hoorcollege.

Nu ik er zo over nadenk, had ik meer moeten genieten van mijn eerste jaar

Na de bijeenkomst was m’n motivatie voor de rest van de colleges aanzienlijk minder. Ik kreeg werkelijk niks nieuws te horen. De powerpoint die de docent gebruikte was bijna een één-op-één-kopie van m’n samenvatting (waardoor ik wel doorkreeg dat ik best behoorlijke samenvattingen maak).
Nu ik er zo over nadenk, had ik meer moeten genieten van mijn eerste jaar. Het leven was toen iets simpeler. Nieuwe vrienden maken en je P halen waren toen de belangrijkste dingen. Een eerstejaars hoeft zich geen zorgen te maken over het vinden van een stageplek. Een eerstejaars hoeft niet te stressen over z’n scriptie. Nee, dat eerste jaar viel best mee. Hoewel, één ding ben ik nu bijna vergeten, maar ik droom er nog weleens van (ik bedoel: nachtmerrie). Hoe leuk mijn eerste jaar ook was, ik ben blij dat ik één ding nooit meer hoef mee te maken. Het negatief bindend studie-advies, het BSA. Nooit meer zal dat als een Zwaard van Damocles boven m’n hoofd hangen. Voor de mensen die daar dit jaar wel mee te maken hebben. Succes. De mazzel.