Hokjes

Laatst was ik op een conferentie. Ik wilde eerst helemaal niet gaan, want ik was brak en wilde eigenlijk gewoon op de bank gaan liggen chillen. Maar in het kader van een betere student worden ben ik toch gegaan. Hier wil ik mezelf toch nog wel even een schouderklopje voor geven. De laatste weken voor de kerstvakantie vallen immers iedereen zwaar.
De conferentie ging over diversiteit binnen seksualiteit. Ik verwachtte dat het één grote joke zou worden, zeker toen ik binnenkwam. Er was maar een handjevol studenten en ik zag niet veel motivatie op hun gezichten. De conferentie begon echter veelbelovender dan ik had gedacht. Na een soort over de streep, kwam ik erachter dat je toch veel meer met anderen gemeen kunt hebben dan dat je op het eerste moment denkt. Iedereen is anders, maar kan wel hetzelfde over dingen denken. Hierna kregen we meer uitleg. Ik wist dat LGBT de afkorting is van lesbian, gay, bi en transgender, maar heel veel verder ging m’n kennis over deze begrippen niet.

Je ziet er leuk uit of je kleedt je stom, je bent aardig of je bent een bitch… Wie bepaalt dat? Kunnen we niet van alles een beetje zijn?

Want dat zijn het: begrippen. Het zijn labels die iemand krijgt, om te vergemakkelijken wat ze zijn. Maar maakt het eigenlijk uit wat je bent? Wie moet dat weten? Gaat het er niet om dat jíj gelukkig bent? Waar je op valt, hoe je je wilt kleden, waar je seks mee wilt hebben of zelfs hoe je eruit wilt zien: dit moet toch helemaal niet uitmaken?
Ik vind dat we mensen tegenwoordig veel te veel in hokjes plaatsen. Je bent hetero of je bent homo. Je bent een Nederlander of een buitenlander. Je ziet er leuk uit of je kleedt je stom. Je bent aardig of je bent een bitch. Wie bepaalt dat? Kunnen we niet van alles een beetje zijn? Op stage vragen de leerlingen mij wel eens of ik ook een man heb. Dat is het standaardbeeld van kinderen: een mannetje en een vrouwtje. Iets anders is al niet normaal. Gelukkig wordt het homo-zijn tegenwoordig wel meer geaccepteerd, maar ik vind het eigenlijk al te ver gaan dat je over accepteren moet spreken.
Hoe kun je het nou niet accepteren dat iemand gelukkig wil zijn? Waarom wordt het normaal gevonden om een man-vrouwrelatie te hebben? Waarom mag je als man niet in vrouwenkleding lopen en andersom? Waarom zou je uit de kast moeten komen? Hoezo, uit de kast? Waarom zou iemand überhaupt ín die kast moeten zitten? dát zou de vraag moeten zijn. Waarom in dat denkbeeldige hokje? Ik hoop dat we zullen stoppen met kaderen. Met mensen in een hokje plaatsen. Ik plaats ons liever allemaal op een warm strand met een cocktail in de hand.