Huisweekend op stelten
Een studentenhuis zou geen studentenhuis zijn zonder activiteiten, zoals de oud-huisgenotendag en huisweekend. Afgelopen weekend was het onze beurt, met als thema: bejaardenhuis op stelten. Gepaste outfit verplicht, gedurende het hele weekend.
Omdat de beste outfit pluspunten zou scoren, had ik mijn kast eens flink ondersteboven gekeerd. Een vintage blouse van mijn zusje, een lelijke broek die ik toch al weg had willen gooien en een glitterjasje. Een grote bril, oubollige oorbellen, een parelketting en zelfs een grijze pruik maakten mijn look af. In vol ornaat, dat zou m’n team alvast mooie punten opleveren.
Vanuit de trein een koe spotten is erg lastig als de koeien nog niet in de wei staan
Als krakkemikkige bejaarden hijsen we ons in de trein naar een nog onbekende bestemming. Onderweg krijgen we instructies over de route van de organisator, en verschillende opdrachten om punten te scoren. We schrijven een gedicht, dat we moeten voordragen aan een oudere tijdens onze overstap in Utrecht. Ook een foto van een koe scoort punten. Simpel, zou je zeggen, maar vanuit de trein een koe spotten is erg lastig als de koeien nog niet in de wei staan. Mijn teamgenoot gaat de uitdaging aan om een onbekende een riet-ad te laten trekken, en het lukt hem ook nog. Door deze actie hebben we een prachtige voorsprong wanneer we aankomen op de plaats van bestemming, een vakantiepark bij Mierlo.
Bij de pubquiz schuift een huisgenoot bij mijn team aan. Slim gekozen, want wij staan op dat moment bovenaan in het klassement. Ik ben blij dat hij ons team komt versterken, want van de potjes 30 Seconds die we in ons huis spelen weet ik dat hij álles weet. We winnen de pubquiz met aardige afstand en ook nog het eindklassement.
Ik leg uit dat je een dweil nat moet maken voordat je hem kunt gebruiken
Na een dag vol activiteiten, gaan we ’s avonds stappen in Eindhoven. De heren nog steeds vol in thema gekleed, de dames iets normaler. De muffe lange jassen, lelijke stoffige blousejes en ouwelullenhoedjes leveren behoorlijk wat verwarde blikken van het overige uitgaanspubliek op. Omdat we met een groep zijn, wordt niemand er anders van, we hebben er eerder een leukere avond van.
De volgende ochtend komt langzaam iedereen uit bed rollen, de één fitter dan de ander. Vandaag vertrekken we weer naar Groningen en het huisje moet worden schoongemaakt. Een hele uitdaging, blijkt. Vol verbazing moet ik een huisgenoot (die dankzij het dakje van de koning mag dweilen) uitleggen dat je een dweil nat moet maken voor je ’m kunt gebruiken… Gezellig, zo’n huisweekend. Maar het is ook hartstikke leerzaam: de vraag wie toch elke keer zo’n bende van de keuken maakt, lijkt ineens te zijn opgelost!