Ga naar de inhoud

Ik wil een tattoo

Ik heb besloten dat ik een tattoo neem. Ja, ondanks alle vooroordelen. Ondanks dat ik een juffie word. En ik heb er goed over nagedacht. Misschien is een tattoo wel iets waarover mensen veel te veel nadenken. Op dit moment vind je het cool. Misschien over dertig jaar niet meer. Maar dan heb je het in ieder geval een lange tijd wel leuk gevonden. Voor hetzelfde geld word je volgende week overreden. Dan heb je in ieder geval een tattoo gehad.

Die naaldenfobie ligt achter me, ik heb zelfs een tweede paar oorbellen

Ik wil gewoon de ervaring beleven. Nu heb ik het alleen niet zo op naalden. Heb ik al eens verteld over het ‘grote-bloedprik-drama’? Of het ‘Sanne-wil-oorbellen-drama’? Erg leuke verhalen zijn dat, met veel tranen en geschreeuw. Nu ben ik er wel al een beetje doorheen. Ik heb een tweede paar oorbellen en ik liep zelfs een paar jaar met een piercing rond. Dat klinkt stoerder dan het is, want hij zat in de bovenkant van mijn oor totdat iemand mij knuffelde en de piercing uitscheurde. Ik zal geen namen noemen (Tobias).
Ondanks mijn goede verhalen met naalden wil ik dus een tattoo. Op mijn pols, een kleintje. En niet een standaardzwaluw of een infinity-teken. De mijne krijgt een betekenis. Al vind ik dat een raar woord, want het blijft gewoon een tekening.

Ik word echt geen slechtere juf door een beetje inkt in m’n lijf

Je kunt er een betekenis aan geven, ja, je kunt overal wel een verhaal bij verzinnen. Ik denk dat het vooral de ervaring is. Je hoort wel vaak dat mensen foto’s of data tatoeëren omdat ze een betekenis hebben. Dat vind ik heel mooi en respect dat je je lichaam opoffert voor iets dat je heel erg raakt, maar het principe blijft hetzelfde. Een tattoo is gewoon een beetje inkt in/op je lichaam.
Als we er nou met z’n allen niet te zwaar aan tillen en met z’n allen hopen dat ze me zullen aannemen als ik ga solliciteren op een juffen-baan, gewoon omdat ik een leuke en goede juf zal zijn. Dat wordt echt niet minder door een permanente letter op m’n pols. Ik denk dat je juist mensen met een tattoo moet aannemen. Die mensen hebben in ieder geval lef. Ik hopelijk ook als ik straks strak in die stoel zit en die naald…