Ga naar de inhoud
lees

Jeugdboekenschrijver Emiel de Wild geeft de lezers moed

Lees! Nederland Leest Junior deed de Hanze aan. Emiel de Wild, schrijver van het leesgeschenk Briefgeheim, sprak met zijn collega’s in spe: Pabo-studenten.

‘Ik kreeg gewoon een mailtje. Daarin werd me meegedeeld dat mijn boek was uitgekozen. Sindsdien kwamen er nog een paar mailtjes, verder niets.’ Dat antwoordt Emiel de Wild op de vraag van een Pabo-studente in lokaal D2.32: ‘Hoe word je eigenlijk de schrijver die het boek mag leveren voor de campagne Nederland Leest Junior?’ Je krijgt dus gewoon een mailtje. ‘Verder gaat alles om je heen. En, ik geef toe, als je dan langs een grote poster loopt waarop je naam staat, dat is wel surrealistisch.’

‘Tot drie maanden geleden was ik één van jullie, een Pabo-student, nu ben ik meester van groep 1 en 2’

Het is een flink programma voor de schrijver van Broergeheim (uit 2013) dat deze herfst in groten getale is verspreid over de Nederlandse basisscholen. De schrijver van het leesgeschenk reist het hele land door om kinderen te enthousiasmeren voor het lezen. ‘Een tour’, noemt De Wild het.
Om op tijd op de Pabo van de Hanze te zijn, moest hij in het donker opstaan in zijn woonplaats Dieren (Gelderland). Maar het is niet voor niets geweest, want D2.32 zit bomvol, docente Saskia Kors schat het aantal aanwezigen op 250. ‘En om half elf komt de volgende groep binnen. We hebben dit jaar zeven klassen in het eerste jaar, dus ons hoor je niet mopperen.’
Jeugdboekenschrijver De Wild heeft vrij moeten nemen van zijn werk als leerkracht op basisschool De Borgwal in Bemmel. ‘Tot drie maanden geleden was ik één van jullie, een Pabo-student. Nu ben ik meester van groep 1 en 2. Lesgeven aan kleuters is echt één van de mooiste dingen die ik ooit heb gedaan. Dus, jongens in de zaal, probeer het gewoon tijdens je onderbouwstage. Ik had ook nooit kunnen bedenken dat het iets voor mij zou zijn.’

Stefan heeft iets verschrikkelijks gedaan, iets ‘superergs’ en pure ‘dommigheid’, maar wát…

‘Wat kun je aan leesbevordering doen voor kinderen van vier, vijf jaar?’, wil een studente weten. ‘Tja, voorlezen. Dat is erg belangrijk en in Nederland wordt dat dus veel te weinig gedaan. In mijn klas lezen we nu Het grote boek van Merel van Rindert Kromhout. Het best kun je een boek nemen dat nét iets te moeilijk voor ze is, iets wat ze zelf niet zouden pakken. Tijdens het voorlezen sleep je ze mee.’

Broergeheim, dat in 2014 een Zilveren Griffel won, gaat over de zoektocht van Joeri (11) naar zijn broer Stefan die uit zijn leven is verdwenen. Stefan heeft iets verschrikkelijks gedaan, iets ‘superergs’ en pure ‘dommigheid’, maar wát… dat verklappen de schrijver en de tientallen studenten die het boek lazen niet. Ze willen de plot niet verraden aan degenen die het boek nog niet opensloegen. Of die zich hierdoor laten overhalen… Veel van hen hebben het boek voor zich op tafel liggen en als de schrijver zich na de lezing achter een tafel zet om Briefgeheim te signeren, vormt zich voor hem een lange rij geduldig wachtende Pabo-studenten. Dat geeft de lezer moed.

lees! Emiel de Wild