Jongstleden Rikus
Met z’n ‘Goeeeeedemorgen allemaal!’ komt hij altijd het theaterlokaal binnen. Rikus, een charmant enfant terrible, is nu vierdejaars theater en is bezig met afstuderen. In zijn scriptie Mijn Naam Is Wat Ik Eerder Was onderzoekt hij waarom hij maakt wat hij maakt. De basis hiervan vindt hij in zijn jeugd, of duidelijker: de basis is je jeugd en je jeugd is de basis. De moeilijkheidsgraad van zijn onderzoek is hoog, want jeugdherinneringen zijn bij voorbaat vervormd en afgebroken.
Eén van de herinneringen is dat hij als klein mannetje over het strand loopt. Het is druk en mijn ouders zijn bezig met het neerleggen van de handdoeken. Ik ga er direct vandoor. In de branding loopt een man met zijn handen op zijn rug, hij vertelt me dat hij haaientanden zoekt. Ik volg hem geïnteresseerd en dwaal steeds verder af. Zo’n twintig minuten later komen mijn ouders aanrennen: Rikus! Wat ben je aan het doen!?!?!?’ De crux is: voor kleine Rikus was het een groot avontuur en voor zijn ouders waarschijnlijk een grote angst die uitkwam.
Zijn scriptie en onderzoek ziet hij als een grote put vol informatie. Bij het maken van zijn afstudeervoorstelling En dan was jij jongstleden, reminiscentiewerk van een twintiger deel 2, heeft hij telkens een klont informatie uit de put gehaald en is daarmee aan de slag gegaan. Tien scènes, dat was de eis die hij zichzelf stelde. Daarvoor schreef hij elk twee minuten tekst en vanuit daar heeft hij beelden gemaakt. Wanneer de basis qua kennis goed is, kan je daarvanuit intuïtief te werk gaan.
Ooit begon hij als interieurstudent. Maar als snel werd duidelijk dat het theater moest zijn. Nu ademt hij theater. Voor het slapen gaan nog even in je hoofd alle scènes doorlopen, nergens anders over nadenken, dag en nacht bezig met de voorstelling. Die manier van werken is ook de enige die werkt omdat je alles wat je bent in je voorstelling gooit.
Ik vraag hem of hij goede raad heeft voor toekomstige theaterstudenten. Hij lacht, neemt nog een hijsje en denkt even na. ‘Neem zoveel mogelijk vrijheid, zet alles naar je hand, zeg nooit dat je iets gedaan hebt omdat dat de opdracht was. En alles van wat je doet, hoe kut het ook is, heb je later profijt. Peace, love and happiness to all mankind. Peace out bitches.’
En dan was jij jongstleden, reminiscentiewerk van een twintiger deel 2(hier een voorproefje) is van 6 tot en met 11 juli te zien op Minerva (Zuiderdiep). Reserveren via: r.e.brederveld@gmail.com.
Tweedejaars Theatervormgeving Marie van Linschoten schrijft iedere week een column over Academie Minerva.