Kom maar door met donder en bliksem

Heb je hem gezien eergister? In het echt of op Facebook of Twitter? Ik heb minstens tien foto’s voorbij zien komen en minstens zoveel berichtjes. Het kan bijna niet anders want de social media ontploften. Ineens was ie er. De dag was lang. De dag was heet en klam.
We houden stellig vol dat we niet miezemuizen. Wij nuchtere noorderlingen zeuren niet over het weer. Het is wat het is. Het is een mooi onderwerp om een leeg gesprek over te voeren. Maar je er oprecht druk over maken… dat gaat te ver. Jammer van je tijd. Je kunt hoog of laag springen, het verandert toch niets. Want de regen die nu valt, valt straks niet.
Maar om er dan toch even aan toe te geven. Eigenlijk was ik er eergisteren wel klaar mee. Te heet en te klam. Verlammende warmte. Je zet één stap en je bent doorweekt. Leuk die zomer, maar het maakt vlot doorwerken onmogelijk. Dus toen de lucht steeds grijzer werd vond ik het allang prima. Kom maar door met dat water! Kom maar door met de donder en de bliksem! De afkoeling is nabij!
Maar goed, wat was er nu zo speciaal? Eigenlijk helemaal niets. Het was een regenboog, niets meer niets minder. De regendruppels braken het zonlicht dus logischerwijs: een regenboog. Even iets kleins. Even iets moois. Je zou het bijna poëtisch noemen. En we zagen het allemaal. En dat vind ik dan lief. Gewoon lief. Al die nuchtere Groningers die samen naar een regenboog kijken.

Derdejaars Theatervormgeving Marie van Linschoten weet van alles wat, zelfs van het weer. Iedere week legt ze een column op de elektronische deurmat van HanzeMag.