Ga naar de inhoud

Mac of Windows?

Het was begin april toen ik mijn digitale persoonlijkheid verloor. Niet die ene van online foto’s en video’s, maar die van mijn bestanden die offline staan. Mijn hobby had me in 2015 verleid tot het aanschaffen van een Mac Pro Tower uit 2008. Hij had behoorlijke specificaties en vanwege z’n leeftijd was-ie best goedkoop.
De mankementen van het apparaat nam ik op de koop toe. Ik kon er immers muziek mee componeren voor acrogymwedstrijden op nationaal niveau en tal van andere noemenswaardige producties. De kamer waarin de Pro Tower en ik dagenlang doorbrachten, kon het zonder verwarming doen. De stroomvreter en mijn koortsachtig werkende brein brachten genoeg hitte voort. Ik leefde in de droom van ooit in de voetsporen van Hardwell of Hans Zimmer te treden.

Mac is voor de creatievelingen met weinig in-depth verstand van technische zaken

Ik moest een andere weg inslaan toen mijn bestanden door hun immense hoeveelheid niet als back-up te bewaren waren en mijn harde schijf het na drie trouwe dienstjaren begaf (het is Apple, hè). Ik weigerde mee te doen aan de financiële triade die Apple creatievelingen oplegt: droog brood kauwen om de nieuwste dingetjes te kunnen kopen.
De wondere wereld van de nerds. U weet wel, het groepje mensen dat u zelden spreekt omdat ze het kluizenaarschap hebben omarmd in ruil voor een Intel I9 die benchmarked door zijn twaalf cores de hele Steambibliotheek tegelijkertijd kan draaien.
Of u weet niet. Ik kreeg de kans om het beste van twee werelden aan te raken. Mac is voor de creatievelingen met weinig in-depth verstand van technische zaken, maar Windows is vaak veel goedkoper. Dus, waarom draait men dan niet gewoon Macintosh op een Windows? Het bestaat, en het heet Hackintosh. Na dagen zwoegen met dingen waarvan ik nog nooit had gehoord (ik kende Kexts alleen als letterkoekjes van de IKEA) heb ik een gaming PC met idiote RGB verlichting zo ver gekregen dat Steve Jobs zich omdraait in zijn graf.
Vanaf vandaag begin ik opnieuw met mijn digitale persoonlijkheid. Ironisch genoeg is het eerste creatieve werk dat ik voortbreng op deze krachtpatser een sullig documentje over hoe blij ik ben dat ik dat documentje kan schrijven. En de verwarming staat weer op stand 3.