Meester Afscheid

‘Ja, dit lijkt dus nergens op, zo maken we geen rij! Ga allemaal maar weer zitten op je stoel. Hup, tempo, tempo!’
Eén van mijn leerlingen grijnst: ‘Tempotempo, hihi!’
‘Wat is er zo grappig?’
‘Tempotempo is een leuk woord! Wat betekent het eigenlijk?’
Aha, meester gebruikt soms te moeilijke woorden, daarom loopt het nu moeizaam.

‘Ik ben vandaag voor de laatste keer.’
‘Wanneer kom je weer terug dan?’

De laatste stagedag bij de kleuters geeft mij een dubbel gevoel. Aan de ene kant was ik graag gebleven om mezelf nog verder te specialiseren, aan de andere kant is het goed om een nieuwe uitdaging aan te gaan.
De meeste kleuters lijken het nog niet helemaal te beseffen.
‘Ik ben vandaag voor de laatste keer bij jullie, ik ga naar groep 4 om daar les te geven.’
‘Maar wanneer kom je weer terug dan?’
Ik sluit de dag af met een traktatie en een gedicht. Bij de Action kun je heel goedkoop een kleinigheidje kopen. Elke leerling mag van mij een mooie 3D-gum uitzoeken.
Het gedicht gaat zo.
Een half jaar is voorbij gevlogen.
Elke ochtend in de kring, zorgde voor een goed begin.
Elke maandag en dinsdag stond ik voor jullie klaar.
Maar het afscheid is nu daar.
Jufmeester werd ik vaak genoemd, het maakte me ook een beetje beroemd.
Voorlezen uit een boek met koude koffie op de hoek.
Veters strikken en jasjes dichtritsen.
Mandarijnen pellen en met cijfers tellen.
Rennen op het schoolplein en dansen in de kring,
Sinterklaas en de pieten hadden het ook erg naar hun zin.
Met meester op muggenjacht, wie had dat gedacht?
Meester gaat nu naar een andere klas.
Maar zegt jullie nog graag een keer gedag!