Meester Blootje

Het is donderdagochtend, kwart over tien. Het jeugdjournaal toont een filmpje over Duncan Laurence, die zich voorbereidt op het Eurovisiesongfestival.
‘Gaat Nederland het songfestival winnen?’, vraag ik.
‘Jaaa’, zegt groep 4 in koor.
‘Zeg, ho eens even! Wie heeft het nummer al eens beluisterd dan?’
Oeps… slechts twee leerlingen steken hun vinger op.
‘Mooi, dan gaan we daar gelijk wat aan doen! Je mag pas een mening hebben als je weet waarover je praat!’
Ik pak de officiële videoclip van Duncan erbij en de kinderen kijken vol spanning wat er gaat komen. Al snel barst het los in de klas.

De hele klas is in rep en roer, met moeite krijg ik de leerlingen weer op de rit

‘Aah, ik zag zijn kont!’
‘Hij zit in de water!’
‘Haha, hij zwemt in zijn blootje!’
Heerlijk, die eerlijke reacties. Richard laat me het hardst lachen.
‘Huh’, zegt hij stomverbaasd, ‘hoe kan hij nou onder water zingen?’
De hele klas is in rep en roer, met moeite krijg ik de leerlingen weer op de rit.
‘Wie kan uitleggen, waarom we muziek horen terwijl Duncan lekker aan het zwemmen is?’
‘Vanwege een green-screen?’, antwoordt Pieter.
‘Nee, maar die gedachte is niet verkeerd, want daarmee kun je ook veel doen!’
Na wat geklets en gelach, vraagt Tim of we de vraag nu wel mogen beantwoorden.
‘Tuurlijk! Wie denkt dat Nederland gaat winnen?’
De uitslag is duidelijk. Alle leerlingen verwachten een glorieuze overwinning.
Ze hadden het bij het juiste eind, want we hebben inderdaad gewonnen! Ik vraag me alleen af, welk mens kun je uitleggen dat je een miljoen dollar betaalt voor het erbarmelijk slechte optreden van Madonna? Ik hoop dat wij volgend jaar met een betere act op de proppen komen. Ik stel voor: Danny Vera of Waylon. Rock ’n roll! Groep 4 (in 2020 groep 5) heeft er alle vertrouwen in.