Meester Windje

Oei, wat stinkt het hier! Wie heeft er een scheetje gelaten… jij… jij… jij, dan?’
De antwoorden laten zich raden… niemand.
Na een tijdje stapt één van de jongens op me af.
‘Meester, meisjes laten toch nooit scheetjes?’
Er brandt me iets op de lippen, een grap, maar ach, het is nog een kleuter.
‘Je hebt helemaal gelijk, jongen! Dat doen meisjes niet.’

Als je maar aardig bent en leuk kunt spelen, daar draait het om

Wat mij zo blij maakt, is dat alle kleuters nog zo verschillend van elkaar zijn. Bij kleuters leeft geen groepsdruk. Dat je een bepaald merk schoenen of onderbroeken moet dragen, wat kan hun dat nou schelen? Als je maar aardig bent en leuk kunt spelen, daar draait het om.
Uitspraken als ‘Gedraag je niet als een kleuter’ en ‘Doe eens volwassen’ zijn in mijn ogen niet helemaal terecht. Er zijn genoeg volwassenen en pubers die een voorbeeld kunnen nemen aan het gedrag van kleuters. Een leerling in mijn klas huilde omdat hij z’n handje pijn had gedaan. Gelijk komt er een leerling aanrennen.
‘Kan ik je helpen?’
Hij neemt de leerling mee naar de wasbak om de hand onder de koude kraan te houden. Zorgzaam, vrolijk, actief, creatief, gehoorzaam, zomaar wat eigenschappen die ik dagelijks bij de leerlingen zie. Eigenschappen om de rest van je leven in ere te houden. Nu alleen nog even die eerlijkheid. ‘Want jongens, wie had nou die scheet gelaten?’