Mijn stem gaat naar… hem!
Het vinden van de perfecte chips is lastig. Er zijn echt zo ontzettend veel keuzes. In de supermarkt is er altijd een gangpad vol. Kun je nagaan hoe dat in Amerika is. Ik ben daar nog nooit geweest, dus ik zeg nu maar wat. Maar ik kan me voorstellen dat het daar echt ontzettend moeilijk kiezen is. Go big or go home. Nou, doe mij maar zo’n twee-kilo-zak. Komt wel op. In de loop der jaren ben ik al prima gewisseld van merk en soort. Het begon met Nibits, via Hamka’s naar Wokkels.
Kiezen, het is moeilijk iets te vinden waarbij je je helemaal oké voelt
Momenteel zit ik al twee jaar op Lays Oven Baked Paprika Chips. Waarom? Terwijl ik het eet, voel ik me minder vet omdat het spul niet is gefrituurd. En de smaak is gewoon heel chill. En omdat ze in de oven zijn gebakken, zijn ze net wat anders knapperig. Het is alleen jammer dat de ribbels zo dik zijn. Terwijl ribbelchips wel chill kunnen zijn. Waarom ik dit vertel? Het is moeilijk om iets te vinden waar je je helemaal oké bij voelt. Je wisselt van smaak, merk. Je wisselt van favoriete structuur. Zo is dat ook met de verkiezingen (ha, leuk bruggetje). We mogen bijna weer stemmen. Er is echt al superveel over in het nieuws geweest, maar het is ook een interessante kwestie.
Als ik nu stem voor meer studiefinanciering, heb ik daar toch (bijna) niets meer aan
Op wie stem jij? Ik heb de afgelopen jaren wisselend gestemd (ook nog maar drie jaar hoor, maar lekker zwevende kiezer). Elke keer als ik ergens op mocht stemmen, stemde ik op datgene waar ik me op dat moment het beste bij voelde. Dingen als studiefinanciering en zorg staan bij mij hoog. Maar nu word ik wat ouder en wijzer. Ik weet dat wanneer ik nu stem op meer studiefinanciering, ik daar toch (bijna) niets meer aan heb. Mijn stemwijzer zei dat ik op 50PLUS moet stemmen. Dat is nog een beetje de ver-van-mijn-bed-show. Maar het is wel interessant om te zien bij welke ideeën jij je goed voelt.
Het is nog interessanter om te zien wat er straks bij de verkiezingen gebeurt. Stemmen is belangrijk en het moet gebeuren, maar laten we er vooral niet te veel een drama van maken. Over twee jaar is er van alles om ons heen én met onszelf veranderd. Wellicht ben ik dan meer van de naturel chips (wel met ribbels). En wellicht stem ik dan weer op een andere partij.