Ga naar de inhoud
Docent Sportkunde Mischa Visser is KNVB-coach onder 17

Mischa Visser, docent én coach van Oranje onder 17

Mischa Visser is voetbaltrainer en docent Sportkunde. Op 15 oktober zegevierde hij met Oranje onder 17 in het EK-kwalificatietoernooi in eigen land. Anderhalve dag later stond hij alweer voor de klas.

‘Ik begon op m’n vijftiende. De club waar m’n vader jeugdcoördinator was zocht een trainer en ik vond het wel wat. Spelers en ouders reageerden heel positief en daardoor kwam ik voor een ander team in aanmerking. Ik had er plezier in, ik wilde wel verder.’
Mischa Visser (inmiddels 33) volgde de opleiding Sport en Bewegen aan het Alfa College. Het logische vervolg was Sport, Gezondheid & Management (SGM) op de Hanze. Die hbo-opleiding rondde hij in drie jaar af. Inmiddels is hij docent aan de hbo-opleiding Sportkunde (waarin SGM is opgegaan). Ondertussen haalde hij alle trainersdiploma’s. Hij was trainer bij ACV en Be Quick en voor de cursus Coach Betaald Voetbal liep hij stage bij FC Groningen.
‘Ik was assistent-coach van ACV toen Be Quick belde. Of ik hoofdtrainer wilde worden. Be Quick speelde destijds in de Derde Divisie. Ik was 26 jaar en veruit de jongste coach. Dat was ik inmiddels wel gewend, op de trainerscursussen was ik ook altijd de jongste.’
Zijn loopbaan als speler eindigde abrupt.
‘Een kruisbandblessure. Dat is zo’n beetje standaard: zie je een jonge trainer, dan kun je er donder op zeggen dat-ie er iets mis is met z’n kruisbanden. Een heel minne blessure. Na de tweede operatie was m’n voetbalcarrière voorbij. Ik wilde het risico op een derde operatie niet lopen. Ik dacht: ik stort me op mijn maatschappelijke carrière. Profvoetballer word ik toch niet meer.’

Vier dagen KNVB en één dag Hanze, dat is veel werk.
‘In de praktijk is het veel meer dan veertig uur. Ook die dag op de Hanze vergt meer dan één dag. Ik kon full-time naar de KNVB, maar ik wilde per se bij Sportkunde blijven. Het is een omgeving waarin je veel kunt leren. Ik ontmoet er collega’s uit andere sporten, collega’s die heel goed zijn in onderzoek en nog veel meer. Kortom, ik leer hier dingen die ik kan gebruiken in m’n werk voor de KNVB. Ik probeer altijd verbindingen te leggen tussen het Instituut voor Sportstudies en de KNVB. M’n studenten krijgen klussen bij de KNVB, ik kan ze inzetten bij evenementen als begeleiders en teammanagers. Mijn videoanalist is voor het tweede jaar een student. Ik sta met mijn benen in beide organisaties en wil zorgen voor een win-win-situatie.’

Geen enkel probleem, dus, die combi.
‘Soms is het pittig. Het EK-kwalificatietoernooi met Oranje onder 17 was heel intensief. Tien dagen in touw van ’s morgens zeven tot twaalf uur ’s nachts. Je staat tien dagen aan en bent verantwoordelijk voor managementzaken, voetbaltechnisch, medisch gebied en analyse. Al die dingen kwamen uiteindelijk bij mij terecht. Ik moest alles aansturen. Collega’s van de KNVB kunnen na zo’n periode een paar dagen rust nemen, maar ik moest vanochtend om half negen klaarstaan om les te geven. Pittig, maar ik stond wel voor een klas enthousiaste studenten. Dat gaf me ook weer heel veel energie.’

Mischa Visser zet z'n geheime wapen in bij Oranje onder 17

Waar ging die les van vanochtend over?
‘Sport en Identiteit. Studenten leren de basisprincipes van didactisch en methodisch handelen. Ze gaan ook op zoek naar hun sportidentiteit. Waar ligt hun hart voor sport? Daarin probeer ik ze te begeleiden.’

Is het anders werken voor de bond of voor studenten?
‘Dat is een mooie vraag. In beide gevallen ben ik een soort procesbegeleider. Studenten weten soms minder goed waar ze heen willen. Aankomende profvoetballers werken juist heel gericht. Je probeert van beiden betere sportprofessionals te maken. Er is veel overlap. Bij Sportstudies is mijn werk wat operationeler. Ik geef hier alleen les, bij de bond is het werken strategischer.’

De voetbalwereld kan hard zijn. Was je bang om er na een paar verloren wedstrijden uit te liggen?
‘Druk is er altijd. De eerste wedstrijd op het kwalificatietoernooi speelden we gelijk tegen Kosovo. Ja, dan wordt die druk natuurlijk groter.
‘Spelers zijn bij hun club het mannetje. Bij Oranje zijn ze dat niet zonder meer. Er zijn 21 spelers en lang niet iedereen kan spelen. Ook dat geeft spanningen.
‘De buitenwereld is ook een factor. Onder 17 werd twee keer achter elkaar Europees kampioen. Dan zijn de verwachtingen hoog gespannen. Men is niet gewend aan verliezen.
‘Deze ploeg heeft veel vertrouwen. Bij tegenstanders komt er altijd veel los als ze tegen Oranje spelen. Het is lastig om het spel te moeten maken tegen tegenstanders die er geen wedstrijd van willen maken. De tegenstanders passen zich vaak goed aan ons spel aan. Daardoor moeten we nog beter spelen. Wij zagen gedurende het toernooi verbetering. De laatste wedstrijd was het beste. Eigenlijk heel goed, heel volwassen voor zestienjarigen.’

Is het moeilijk om zestienjarigen in het gareel te houden?
‘Dat valt wel mee. Het zijn allemaal jonge professionals met een voetbaldroom en soms ook een bepaalde status. Eén speler heeft zelfs twee miljoen volgers op Instagram. Maar géén sterallures, hoor. Een nuchtere jongen, die laat zich niet gek maken.’

Weet je al wat de volgende stap is in je loopbaan?
‘Ik heb een tweejarig contract en moet in december opnieuw onderhandelen met de bond. Ik had een loopbaanplanning, maar toen kreeg ik in 2013 de kans om voor de hoofdmacht van Be Quick te staan. Het kan snel gaan, en soms krijg je niet waarop je hoopt. Ik heb geleerd dat je in de voetbalwereld moeilijk aan carrièreplanning kunt doen. Wel kun je ervoor zorgen dat je klaar bent voor het moment waarop een volgende kans voorbij komt. Daar is mijn werk voor KNVB een mooi voorbeeld van.’

Heb je ambitie om bij FC Groningen aan de slag te gaan?
Hij schiet in de lach. ‘Die vraag stelt iedere journalist. FC Groningen is mijn club en ik heb er stage gelopen. Maar het is moeilijk om de toekomst te voorspellen. Ja, ik heb de ambitie om hoofdtrainer in het Betaald Voetbal te worden. Maar of dat bij FC Groningen zal zijn… In ieder geval zal ik als supporter regelmatig aanwezig zijn.’

Een hoofdtrainerschap lijkt me niet te combineren met een andere baan.
‘Inderdaad, dan houdt het hier op, denk ik. Wanneer ik voor de klas sta, wil ik er echt zijn voor de studenten en voor mezelf. Dat kan niet als je tegelijkertijd verantwoordelijk bent voor de prestaties van een club in het betaald voetbal.’

Heb je met twee banen nog tijd voor een partner?
‘Jazeker. Een partner die me de ruimte geeft voor mijn passie. Ik heb haar op de werkvloer leren kennen. Ze komt zelf uit de topsport en weet hoe mijn wereldje in elkaar zit, dat is bijzonder prettig.’

Coach Oranje onder 17 Mischa Visser dolt met PSV-speler Mylian Jiminezminez

Kwalificatietoernooi
Mischa Vissers Oranje onder 17 speelde tussen 9 en 15 oktober het kwalificatietoernooi voor het Europese Kampioenschap Voetbal. De week begon moeizaam, ontwikkelde zich enerverend en eindigde geweldig.

Woensdag 9 oktober. Tegen Kosovo in Venray. PSV’er Mylian Jimenez scoort in de 10-e minuut. Oranje is veel sterker, wat te zien is aan het aantal schoten op doel: 21 stuks. Kosovo steekt daar met één schot schril tegen af. Maar die bal gaat er wel in. Einduitslag: 1-1. Een moeizaam begin van het toernooi. Visser: ‘We hadden te weinig diepgang achter de laatste linie van Kosovo.’

Zaterdag 12 oktober. Tegen Wales in Uden. Wales staat na de eerste helft, volledig tegen het spelverhouding in, voor met 0-1. Via goals van Yusuf Barasi en Xavi Simons, de 15-jarige benjamin van het team, sluit Oranje de wedstrijd af met een 2-1 zege. Simons, Myron van Brederode en Dillon Hoogewerf missen veel kansen. Visser: ‘De spelers bleven hun taken goed uitvoeren waardoor we de wedstijd over de streep konden trekken.’

Dinsdag 15 oktober. De beslissende derde wedstrijd, in Venray tegen Slovenië. Dillon Hoogewerf raakt de paal en mist een strafschop. Vervolgens scoort hij de beslissende 1-0. Oranje heeft het kwalificatietoernooi op zijn naam geschreven. Mischa Visser is de winnende coach. Op naar de volgende ronde. ‘We hebben moeite met scoren. Kijk maar eens naar ons doelsaldo. Dat zegt genoeg.’ Eind goed al goed. ‘Wat een mooie spelersgroep en staf. Leerzame wedstrijden tegen stugge tegenstanders.’

  1. Nederland 3-7   (4-2)
  2. Wales 3-6           (4-2)
  3. Slovenië 3-3       (2-3)
  4. Kosovo 3-1          (1-4)

Nederland-Kosovo 1-1
Wales-Slovenië 2-0
Nederland-Wales 2-1
Kosovo-Slovenië 0-2
Nederland-Slovenië 1-0
Kosovo-Wales 0-1