Ik lach altijd om mensen die zichzelf een reiziger noemen. Ik kom ze weleens tegen op Tinder. Van die mensen die twee weken hebben geïnterraild en daar een backpack aan over hebben gehouden.
Ik zou ook graag een reiziger zijn. Maar ik heb én geen backpack (lijkt me wel heel chill) én ik ben nog niet in Indonesië geweest. Want daar schijnt het allemaal te gebeuren. Het backpack-paradijs. Ik zie wekelijks kiekjes op mijn tijdlijn voorbijkomen met mensen die op reis zijn. Australië, Thailand en natuurlijk Bali.
Reizen, avontuur, hostels, mooie mensen ontmoeten, ik wil het allemaal, maar no moneys
Ik ben jaloers. Het lijkt mij prachtig om met een backpack de wereld rond te gaan. Beetje mooie mensen ontmoeten en veel zien. Het lijkt me geweldig om in hostels te slapen en met random-mensen avonturen te beleven. Ik zou maar wat graag een backpack kopen (maar: no moneys) en een ticket naar een ver land boeken (maar: no moneys). Lekker reizen. Een reiziger zijn. Maar wanneer mag je jezelf het etiket reiziger opplakken? Wanneer ben je dat? Ik heb even een mooi checklistje gemaakt, voor de duidelijkheid.
– Je hebt een backpack
– Je bent op Bali geweest
– Je hebt geplast in de natuur
– Je hebt geplast op zo’n hurk-wc
– Je bent een keer acht weken achter elkaar niet thuis geweest
– Je hebt vrienden/kennissen uit minimaal tien verschillende landen
– Je hebt een prik tegen exotische ziekten moeten halen
Ik geef je wel een beetje speling, hoor. Je hoeft ze niet allemaal te hebben. Maar wel minstens vijf van de zeven. Heb je er minder? Op naar die injectie en het vliegveld. Nu doe ik wel heel hypocriet, hoor. Sinds ik op Erasmus ben, maak ik eigenlijk tweewekelijks uitstapjes en ik voel me echt een zieke wereldreiziger terwijl het maar om drie landen gaat (Noorwegen, Denemarken en Zweden). Mijn droom is om met een backpack de wereld te zien en daarbij staat Bali echt wel in de top drie van plekken waar ik een nieuwe profielfoto wil maken. Ik wil bir bintang drinken in een hangmat. Maar ik ben nu heel ergens anders, ik bevind me in Lapland, met huskyhonden, het noorderlicht en het ijshotel. Lekker global. Het is nog een paar stappen en dan ben ik misschien ook wel een reiziger.
