Niet normaal zwanger
Ken je dat gevoel? Dat je, wanneer je ’s ochtends wakker wordt, direct zin hebt om lekker te gaan sporten? Ik ook niet. Of wanneer je lui bent en eerst boodschappen moet doen voordat je kunt koken, dat je dan een uitgebalanceerde maaltijd maakt met alle schijf-van-vijf-dingen? Ik ook niet. Of het gevoel dat alle mensen om je heen volwassen worden en dat jij dat dan ook maar moet doen? Nee, inderdaad. Ik ook niet.
In dertig jaar zijn er wel één miljoen Erasmusbaby’s geboren
Scrollend door Facebook, zie ik de ene na de andere baby voorbij komen. Ze zijn heel schattig en natuurlijk en al die baby’s zijn stuk voor stuk de meest speciale baby van de hele wereld. Maar wat is er aan de hand met samenwonen, huizen kopen en samenlevingscontracten? Voor zover ik weet ben ik nog minimaal twee à drie jaar bezig met student zijn. Ik heb nog niet eens een verkering. Supergemiste kans trouwens. Ik las zojuist in de NRC dat de Erasmusbeurs vandaag dertig jaar bestaat en er minstens één miljoen Erasmus-baby’s zijn geboren. Ik had ondertussen al lachend vier maanden zwanger kunnen zijn en m’n Facebookvolgers kunnen spammen met de komst van mijn meest speciale baby van de wereld. Wellicht een mooi halfbloedje van een lekkere Portugees. Maar NEE.
Straks zoek ik een koophuis, baar ik kinderen en teken ik een samenlevingscontract
Volgens een uitgebreide oproep van onze aanvoerder, oftewel minister-president Mark Rutte, moeten we met zijn allen normaal gaan doen. Normaal, dat is in mijn ogen nogal een breed en subjectief begrip. Mijn oude vertrouwde woordenboek biedt weer eens uitkomst: ‘normaal is iets wat overeenkomt met het gemiddelde in een periode van dertig jaar’. Qua rek in dit begrip kan ik dus over dertig jaar prima zwanger terugkomen van een avontuurtje in Zweden. Maar goed.
Uiteraard volg ik het dringende advies van captain Rutte op en zal ik normaal gaan doen. Het contract voor mijn nieuwe woonruimte in Groningen is weer rond (OMG, bijna centrum) en ik heb alweer gesport in de HIS/WAS op het Zerniketerrein. Is alles weer bijna terug bij het oude. Als ik weer helemaal gesetteld ben, moet ik maar eens op zoek naar een koophuis. Kan ik kinderen gaan baren en op Facebook kiekjes zetten dat mijn vent en ik een samenlevingscontract hebben getekend. Denk jij dat ik dit meen? Ik ook niet.