Nuchter stappen

Beneveld door alcohol, en alcohol maakt eerlijk, deelde mijn huisgenoot één van zijn overpeinzingen met me. Het baarde hem zorgen dat zijn toekomstige zelf wel eens een slechte gezondheid zou kunnen bezitten. De hersenen van een mens, zo theoretiseerde hij, zijn in hun prime op het moment dat ze de mythische leeftijd van twintig jaar hebben bereikt, duizend weken. Daarna gaan ze vooral achteruit. Hij had er laatst een artikeltje over gelezen.

Ik wilde m’n leven beteren… de eerste stap: stappen zonder alcohol

Mijn ogen zochten houvast in de knipperde sfeerverlichting van de shoarmazaak waar we langsliepen. Het heldere schijnsel bood geen antwoord op de vragen die mijn hoofd binnenslopen. Ik zag een man van een jaar of vijftig. Wallen, donkere kringen rond de ogen, een geplooide huid en verkalkte nagels. De natuur had ongenadig hard huisgehouden en wat na de sloopwerkzaamheden was overgebleven was een gebroken, meelijwekkende man, een ruïne.
Enige tijd later pas besefte ik dat ik daar bij die shoarmazaak in de spiegel had gestaard. Ik besloot mijn leven te beteren, met het oog op de toekomst. Ik wilde dat mijn lijf later nog net zo goed kon meekomen als vandaag de dag. Eerste stap: op stap zonder alcohol. Want feestjes zijn leuk, maar iedere slok alcohol geeft de man in de spiegel meer bestaansrecht.

Wat meteen opviel was dat het stinkt in de Groningse kroegen, en dat de muziek shit is

In de eerste nacht alcoholloos stappen ontdekte ik meteen een paar duidelijke verschillen. Het stinkt overal en de muziek is shit. Echte shit, niet om uit te staan. De slordig in elkaar geknoeide feestmixjes van de dj’s storen het kroegpubliek echter nooit. Nog zoiets: er klopt iets niet aan het licht. Te fel, of juist te zacht. Als je erop let, merk je dat het vaak te warm is, te druk of juist niet druk genoeg. Mensen bewegen te veel, te lomp of ze versperren op grove wijze de weg. Kortom, er is overal wat op aan te merken. Natuurlijk zullen deze dingen na een tijdje wel wennen, maar mijn voorlopige conclusie is de het uitgaansleven er vriendelijker uitziet na een bescheiden hoeveelheid gezelligheidsvocht.
Het leven beteren, met het oog op de toekomst. Tweede stap: niet te veel zorgen over wat voor persoon ik over twintig jaar tegenkom in de spiegel. Het leven moet wel een béétje een feestje blijven, natuurlijk. Misschien maar eens stoppen met roken en gezonder eten.
Niet weer van die gekkigheid.