Ga naar de inhoud

OMGGGGG YYEEAHHH

Als klein meisje besloot ik dat ik het Eurovisie-songfestival stom vond. Niet met ook maar enige goede reden. Behalve dan dat mijn ouders het niet leuk vonden en als goed kindje vond ik het daarom ook niet leuk. Totdat ik ernaar ging kijken, samen met andere mensen. Zo ontdekte ik de magie van het songfestival. Het is gewoon een moment waarop iedereen samenkomt. Mensen uit Europa (en een beetje daarbuiten). Samen genieten van glitter, spanning en sensatie en, voor ik het vergeet, muziek. Want zoals Duncan zelfs zegt: het gaat om de muziek. Soort van.

Gelukkig heeft de baas de trofee mee naar huis genomen

Ik vind het ook gewoon heel leuk en gezellig samen met anderen te kijken en natuurlijk ook de benodigde hoeveelheid commentaar te geven. Of het nou gaat om het nummer, de outfit, de persoon of de show, niets is leuker dan juichen voor je favoriete BDSM-act (IJsland) of huilen om de valse noten van Madonna. Geen enkele act is hetzelfde en omdat het live is, kan er altijd van alles misgaan. Maar eerlijk is eerlijk, je ziet gewoon dat iedereen heel hard heeft gewerkt en het is superleuk om te zien wat elk land neerzet. Meestal kies ik dan ook gewoon een act die ik heel tof vind. Zo had ik dit jaar eigenlijk een zwak voor Azerbeidzjan en zijn geweldige robotarmen. Al kon ik niet anders dan stiekem hopen op een overwinning van Duncan. Dat de overwinning naar ons kleine landje zou gaan, verwachtte ik echter niet. Het was niet voor niets 44 jaar geleden dat de overwinning onze kant op kwam.
Gelukkig had ik het compleet mis en heeft de baas gewoon de trofee mee naar huis genomen.
Zelf had ik alleen een beetje pech, want het lot wou dat ik ziek in bed lag, maar de volgende ochtend moest ik toch wel heel erg lachen toen ik erachter kwam dat Nederland had gewonnen. Toegegeven, omdat het wel een beetje een verrassing was, maar vooral omdat ik erachter kwam door een berichtje van mijn moeder, de vrouw die maar wat graag roept dat het Songfestival niet haar ding is.
OMGGGGG YYEEAHHH GEWONNENNN.
Stiekem zit Eurovisie bij ons allemaal wel een beetje in het hart.