Onhandige Sebastiaan wint Groninger cabaretfestival

Sebastiaan de Bie won vrijdag het Groninger Studenten Cabaret Festival. ‘Ik wilde gewoon heel graag iets maken wat ik leuk vind.’

Toen hij net was begonnen met studeren, werd Sebastiaan achttien. Hij wist niet of het nog de bedoeling was om te trakteren, dus nam hij voor de zekerheid maar vijf appeltaarten mee en een ‘feliciteerbaar gezicht’. Omgaan met onzekerheid is de rode draad in het optreden waarmee Sebastiaan de Bie (25) op 15 november het Groninger Studenten Cabaret Festival won. De Bie, die de Amsterdamse Toneelschool en Kleinkunstacademie afrondde, sleepte de juryprijs én de publieksprijs in de wacht.

Ik voel de pijn van het niet naar de finale gaan, zegt Aren, de deelnemer met ‘de meeste groeipotentie’

Het Groninger Studenten Cabaret Festival biedt studenten met cabaretambities een leerzaam traject dat de deelnemers in zes maanden tijd klaarstoomt voor de finale in de Stadsschouwburg. Grote namen als Jochem Myjer, Theo Maassen en Martijn Koning zijn maar een paar namen die de huidige GSCF-deelnemers voorgingen.

Sebastiaan de Bie was in de ogen van de vierkoppige vakjury de beste van het stel. Hij mocht dus de Joker in ontvangst nemen. Het publiek was ook het best te spreken over Sebastiaans optreden, dus de Publieksprijs ging ook naar hem. De persoonlijkheidsprijs, de Spiegel, ging echter aan zijn neus voorbij. De jury gaf deze prijs ‘voor de deelnemer met de meeste groeipotentie’ aan Aren Scholte, die niet verder was gekomen dan de halve finale (die op donderdag plaatsvond). Aren is heel blij, maar zo zegt hij: ‘Ik voel ook nog de pijn van het niet naar de finale gaan.’

Alleen, donker en onhandig in een gymzaal, wachtend totdat het apenkooien begint

In die finale stond Sebastiaan dus wel, helemaal in z’n eentje op een verder helemaal leeg podium. Die setting benadrukt zijn verhaal over onzekerheid over zichzelf en over de verwachtingen van anderen. Onzekerheid, zegt Sebastiaan, voelt soms alsof je alleen in een donkere gymzaal staat. Alleen, donker en onhandig, ‘dat is wachten tot het apenkooien begint.’ Mooi beeld en goed gebracht, het publiek hangt de hele voorstelling aan zijn lippen. Sebastiaan heeft ook nog een boodschap: jezelf kwetsbaar opstellen, hoe ongemakkelijk ook, is een goede stap op weg naar zekerheid.

Misschien kan het Rashid Dijks helpen, een van de twee andere finalisten. Rashid, die levelt met iedereen, is een jongen die zich zo makkelijk aanpast aan de groep waarin hij zich bevindt, dat hij het moeilijk vindt om zichzelf te vinden. Klinkt serieus problematisch, maar voor het voetlicht van de schouwburg is het ook gewoon serieus leuk.

     De Sebastiaan in de foyer lijkt best veel op Sebastiaan die even daarvoor op het podium stond

Bram van der Snel, die op de Toneelschool van Maastricht studeerde, heeft geen twijfels, geen onzekerheden en geen onhandigheid op het podium. Hij pakt gewoon uit. In z’n show vol snelle omschakelingen zit een gezonde portie absurditeit. ‘Onze conciërge was hard aan het bijbeunen als gynaecoloog’, zegt hij over z’n legendarisch weinig inspirerende geboorteplaats Lelystad.

Na de show is Sebastiaan nog duidelijk onder de indruk van het winnen van de twee prijzen. ‘Ik vind het gewoon heel erg leuk dat ik iets gemaakt heb wat ik zelf heel leuk vind en dat de mensen dat dan ook leuk vinden’, zegt hij, een beetje bedremmeld. De Sebastiaan in de foyer lijkt best veel op Sebastiaan die even daarvoor op het podium stond. Oprecht, eerlijk en innemend.

Foto: archief het Groninger Studenten Cabaret Festival