Onzekerheid is een jas die niet lekker zit, maar het is ook een vriendin
Waarom is er zoiets als onzekerheid, vraagt Maaike zich af. We willen het niet voelen, we duwen het weg, we doen alsof het er niet is. Toch is onzekerheid zo gek nog niet.
Onzekerheid wordt bijna gezien als een smerig woord. Niemand wil onzeker zijn en vooral niet onzeker overkomen. Onzekerheid sluipt langzaam je leven binnen. Aan het begin van je basisschoolcarrière is er vaak niet zoveel aan de hand. De overgang van basisschool naar middelbare school: boem (side note: dit verschilt uiteraard van persoon tot persoon). Je hebt er een nieuwe jas bij die niet heel erg lekker zit, het merk is onzekerheid.
Sommige mensen verbloemen hun onzekerheid, anderen geven zich er helemaal aan over
Inmiddels ben je aan het studeren. Je merkt op dat de dingen waarover je op de middelbare school nog onzeker was… dat het nu echt wel iets anders is. Je hebt meer ervaring opgedaan, wat je meer vertrouwen heeft gegeven. Toch is de onzekerheid niet weg. De stress die je ervaart voor een tentamen, heb ik alles wel goed genoeg geleerd? Onzekerheid. Een projectgroepje dat niet lekker loopt, waarover niemand zich durft uit te spreken. Onzekerheid. Niet alleen willen sporten bij de ACLO. Onzekerheid.
We willen onzekerheid niet voelen. We duwen het weg, sturen het de deur uit of spreken het streng tegen. De één verbloemt het nog mooier dan de ander. Sommige mensen geven zich er helemaal aan over: die worden één en al onzekerheid.
Stel dat je nooit onzeker zou zijn: voel je je dan weleens opgelucht als iets lukt?
Iets spannend vinden, iets niet durven, is hartstikke normaal. Eigenlijk zou het leven maar saai zijn als we ons over alles in het leven zeker zouden voelen. Als we precies, maar dan ook precies, wisten wat we zouden moeten doen en hoe we dat zouden moeten aanpakken. Hoe krijg je dan het gevoel van opluchting of voldoening als iets lukt wat je spannend vindt?
Onzekerheid maakt dat we nieuwsgierig blijven. Dat je datgene opzoekt wat je nog niet weet. Onzekerheid maakt dat je blijft leren. Dat je je wilt blijven ontwikkelen. Waardoor je er langzaam achter komt dat er eigenlijk heel veel is wat je niet weet. En iets niet weten is oké. Hoe zou je in vredesnaam alles moeten kunnen weten? Ik denk niet dat ons brein daar überhaupt toe in staat is.
Als je bevriest van de onzekerheid kom je niet ver, maar wie in kleine stapjes durft te ontdooien…
Uiteraard, als je bevangen raakt door de onzekerheid en bevriest, ja, dán kom je niet ver. Maar als je in kleine stapjes langzaamaan durft te ontdooien, verandert er wel wat. We geloven vaak dat we succesvol worden als we genoeg zelfvertrouwen hebben. Het leven werkt echter andersom. Door kleine succeservaringen op te doen krijg je stapje voor stapje meer zelfvertrouwen.
Ook al voelt het misschien wel zo, onzekerheid is geen jas die niet lekker zit. Onzekerheid is als een goede vriendin: ze helpt je vooruit en geeft eerlijk aan dat iets spannend voor je is. Het is spannend omdat het van waarde voor je is. Als het niet belangrijk was, had het je niet zoveel gedaan. Onzekerheid is niet tegen je, onzekerheid is er voor je.
Foto: Tijn Oprins (Beeldbank Hanze)