Oud papier

Soms heb je van die dagen. Dagen waarop je jezelf terugvindt in de stad zonder enig doel. Afgelopen vrijdag was voor mij zo’n dag. Nadat ik boodschappen had gedaan bij de Albert Heijn in de de Korenbeurs, liep ik over de Vismarkt. Het kwam in mij op om naar huis te gaan, maar een advertentie weerhield mij. Normaal gesproken ben ik niet erg vatbaar voor advertenties, of dat ik hou mijzelf tenminste voor, maar deze kon ik niet negeren. De Slegte verkocht alle boeken voor twee euro per stuk.
Het filiaal van De Slegte aan de Vismarkt is een zogenaamde pop-up store, wat inhoudt dat de winkel maar een paar maanden bestaat. Blijkbaar zit de diensttijd van de winkel erop en wordt de inventaris daarom voor dumpprijzen verkocht. Een korte kijk op mijn bankrekening leert me dat de studiefinanciering inmiddels binnen is en daar ga ik: vastberaden om met minstens vijf boeken weer naar buiten te komen.
Binnen begin ik enigszins te begrijpen waarom het zo dramatisch gaat met De Slegte. De winkel bevat nul, maar dan ook nul, aantrekkelijkheid voor het winkelend publiek. De vloer is van beton, de boeken staan in vervallen kasten en er draait klassieke muziek over een krakerige speaker. Daarnaast is het afschuwelijk koud, waardoor al het winkelpersoneel, welgeteld één persoon, met muts en sjaal achter de toonbank zit.

Het meisje met de muts en de sjaal vraagt of ik wil pinnen, ze weet het antwoord al

Voorin de winkel staan een man en een vrouw die een identieke rode jas dragen, ze bekijken een boek over mode. Ironisch. Ik besluit mijn zoektocht naar aankopen achterin de winkel te beginnen en kom als eerste terecht bij een kast met boeken over seks, waaronder de kamasutra en een boek waarin een snelcursus zoenen uit de doeken wordt gedaan. Een man zet snel een boek terug in de kast, alsof hij zich betrapt voelt. Hij lijkt me meer een type voor de snelcursus zoenen dan voor de kamasutra. Zelf besluit ik geen geld aan deze pulp te besteden en richt mijn aandacht op de andere kasten in de winkel. Verschillende onderwerpen worden in de winkel opgepopt: filosofie, geschiedenis en zwangerschap. En er staan natuurlijk romans. Na een halfuur ploegen, sta ik met vijf boeken bij de kassa. Het meisje, met de muts en de sjaal, vraagt me of ik wil pinnen. Ze weet het antwoord al, haar hand ligt alvast op het pinapparaat, klaar om het om te draaien. Uit het pinapparaat komt een bonnetje. Daarop staat niet de naam van De Slegte, maar die van All Books uit de Oude Boteringestraat. Merkwaardig. Ik krijg mijn boeken mee in een tas waarop een groot vraagteken staat. De achterkant van de tas vertelt mij waarom dat vraagteken erop staat. Ik lees het niet. Ik laat De Slegte achter me. De Slegte op de Vismarkt, met zijn betonnen vloer, z’n geheimzinnige pinbon, de kale, halflege rekken en dat raadselachtige vraagteken. Toch jammer dat ie weggaat.