Review: Avant l’hiver
Avant l’hiver, voor de winter, is een fraai vormgegeven penopauzedrama. Neurochirurg Paul (Daniel Auteuil) woont met zijn mooie elegante vrouw Lucie (Kirstin Scott Thomas) in een prachtige bungalow in een lommerrijke omgeving. Of zoals Lucie’s gekke zus Mathilde het noemt: een glazen gevangenis. Paul is een prima chirurg met een warm hart voor zijn patiënten, Lucie zie je vooral haar fantastische tuin winterklaar maken en herfstbladeren harken. Toch past ze niet in het plaatje van de stereotype verveelde doktersvrouw. Ze hebben een zoon, een schoondochter en een kleinkind en alles wat hun hartje begeert om gelukkig te zijn. Maar, je voelt het al aankomen, er mist iets in het leven van de enigszins verdwaasde zestiger. Zijn leven kabbelt net zo voort als de film, als een meanderend stroompje.
Het leven van Paul krijgt een wending als er op een dag een bos rode rozen wordt bezorgd, zonder afzender. Het blijft niet bij één bos: op zijn werk, thuis, zelfs op de motorkap van zijn auto treft hij armen vol rode rozen aan. Hij vermoedt dat de rozen-stalker de jonge studente Lou (Leïla Behkti) is. In eerste instantie houdt Paul de boot af, maar als zijn geneesheer-directeur hem gebiedt twee maanden vrijaf te nemen omdat hij overwerkt is, gaat hij toch op de avances van de knappe Lou in. Met haar kan hij praten. Met zijn vrouw Lucie is de communicatie op wintertemperatuur. Ook tussen Paul en zijn zoon botert het niet erg. En zoon en schoondochter lijken elkaar op hun dertigste al niets meer te vertellen te hebben.
Dan is er vriend, psycholoog en rivaal Gerard. De rivaliteit wordt nog eens onderstreept door de partijtjes tennis die de twee artsen spelen op tennisbaan in Pauls tuin. Gerard is al 34 jaar verliefd op Lucie, doch Lucie ziet hem enkel als goede vriend. Het is niet alleen de midlife crisis van Paul die de film kleurt. Alle personages blijken iets onder hun pantser te verbergen.
Zo kabbelt de film naar het einde tot er een bizarre wending in het plot komt, die ik natuurlijk niet verklap. Ook door deze wending lukt het Paul en Lucie niet om geheimen en onuitgesproken en lang verdrongen verlangens te onthullen, waardoor de film een soort lost in een translation-achtige sfeer eindigt.
Avant l’hiver is de derde film van schrijver en cineast Philippe Claudel en de openingsfilm van het filmfestival Ciné Premières. T/m 13 november zijn er in ForumImages ruim dertig Franse(talige) films te zijn en een keur aan korte films.