Review game: Murdered, Soul Suspect
Ken je dat? Die rilling die je soms opeens voelt? Men zegt dat dat een geest is die door je lichaam heen zweeft. In Murdered: Soul Suspect kruipen we in de huid van detective Ronan O’Connor. Nou ja, huid… die heeft hij niet meer. In de eerste vijf minuten wordt Ronan, tijdens het achtervolgen van een verdachte, in koelen bloede neergeschoten met zijn eigen wapen. Hij belandt in Dusk, een soort dimensie tussen het materiële en het hiernamaals. Hier zit hij vast totdat hij het mysterie rond zijn moordenaar weet te ontrafelen.
Murdered: Soul Suspect is een bijzondere game. Een detectiveverhaal, maar dan op z’n kop. Als Ronan beweeg je je door het stadje Salem. Precies, hetzelfde Salem als de heksenverbrandingen rond het jaar 1692. Als geest kun je door muren lopen, in iemands hoofd kruipen en anderen beïnvloeden. Als een ware poltergeist kun je tv’s aanzetten om mensen de stuipen op het lijf te jagen. Vooral het door muren lopen is de eerste keer erg leuk en je leert conventies overboord te gooien. Door op de juiste manier naar aanwijzingen te zoeken en verbindingen te leggen kom je verder in het mysterie.
Je bent echter niet alleen maar bezig met je eigen moord. Je komt genoeg anderen tegen in Dusk, die net als jij op zoek zijn naar de ware toedracht van hun overlijden. Dat levert leuke en interessante zaken op, maar stiekem zou de game iets sterker zijn zonder deze sidequests. Weliswaar korter, maar de missies halen een beetje de vaart uit het verhaal. Dat geldt ook voor de hoeveelheid collectibles die je kunt zoeken. Doe geen moeite dus.
In het onderzoeken van de mysteries voelen de aanwijzingen soms een beetje aangedikt. Echt moeilijk is het allemaal niet. Het plot is een beetje vergezocht, en het voelt minder als een echte detective en meer een spannend jongensboek. Dat maakt het niet minder leuk, maar halverwege de game zal de identiteit van de dader niet meer echt als een verrassing komen. Binnen het genre haalt het het niet bij meesterwerk L.A. Noire uit 2011, maar het moge duidelijk zijn dat dit twee totaal verschillende games zijn.
De game lijdt onder verschillende technische mankementen. Ik heb in deze generatie consoles geen enkele game zo erg zien haperen. Enorm frustrerend en onacceptabel. Aan het eind van de rekening blijft een vermakelijke game over. Geen hoogvlieger, maar zeker erg bijzonder.
* * *
JMX