Ga naar de inhoud

Saaie beroepen, spannende series

Als een leerling luizen heeft, krijg ik de kriebels. Wanneer ik iets kouds drink en mijn tanden doen pijn, denk ik dat m’n glazuur een kraterlandschap is. Wanneer ik een bobbeltje voel, ga ik uit van een verschrikkelijke ziekte die me tot op het bot zal uitteren. En wanneer ik buikpijn heb, ben ik ervan overtuigd dat Magere Hein in aantocht is. Als ik iets hoor over lichamelijke klachten, word ik altijd een beetje bang.
Ik kijk dus naar de verkeerde programma’s. Op de televee is namelijk van alles te zien, waardoor mijn hersenen overuren draaien. Ik ben een groot fan van Grey’s Anatomy en van die andere ziekenhuisseries. Ik voel me zo verbonden met die artsen in opleiding. Het lijkt mij schitterend om in een ziekenhuis te werken, levens te redden en ondertussen seks te hebben in de on-call rooms.

Door die ziekenhuisseries is mijn leven een stuk zwaarder geworden, dat durf ik best te zeggen

Zo spannend is mijn eigen leven niet. Seks in het knutselhok op stage is dan ook weer zo wat. Maar goed. Die tv-artsen lossen de grootste mysteries op. Een kuchje verandert in een buitenaardse kanker die vervolgens kordaat, maar met veel pijn en moeite, wordt weggehaald. Een bloedneus is één of andere grote tumor in de hersenen. Het is nooit eens buikpijn van het ongesteld zijn of een simpele verkoudheid. Het is altijd erg overdreven en moeilijk. Nu snap ik ook wel dat het niet spannend is om alledaagse dingen uit te zenden, maar hierdoor ben ik wel groot gaan denken.
Door ziekenhuisseries is mijn leven een stuk zwaarder geworden, dat durf ik best te zeggen. Toch blijf ik kijken, want ze intrigeren me. De angst die dit soort series opwekt, neem ik voor lief. Ik zwijmel weg bij McDreamy & McSteamy (dit is even insiders-praat). Ik ben dol op de interns die voor het eerst een eigen operatie mogen doen. Vanachter mijn laptop kijk ik graag mee.
Er was vorig jaar al eens een leuke serie over een docent op de middelbare school (Tessa). Ik zou er ontzettend van genieten wanneer er een serie wordt gemaakt over het leven op de basisschool. Saai? Welnee, het is maar wat je ervan maakt. Hierbij een tip voor John de Mol (die schijnt inmiddels alle zenders in handen te hebben). Maak series over andere beroepen, beroepen die niet spannend lijken, maar dat wel zijn. Misschien zitten we over een paar jaar dan wel te bingewatchen naar een serie over een drogist. Zo’n echte dooie… maar niet heus! Is it a bird… Is it a plane… No, it’s super-druggist.