Studenten kunnen niet ziek zijn

Studenten kunnen niet ziek worden. Het kan niet, het mag niet, het is simpelweg onmogelijk omdat we er echt geen tijd voor hebben. We zouden zogenaamd ‘de meest luie’ generatie zijn maar soms schrik ik er echt van hoe vaak onze gezondheid onze laagste prioriteit is.
‘Ik stond met 38 graden koorts een presentatie te geven.’
De woorden komen trots uit zijn mond, maar ik sta hem met verbazing aan te gapen. Enthousiast vertelt hij hoe slecht hij zich wel niet voelde en dat het misschien ook wel helemaal geen goed idee was geweest, maar dat het werk gewoon gedaan moest worden en de punten onmisbaar waren.
Is dit een unicum? Een uitzondering? Zeker niet.

De seconde dat ze zich ook maar iets beter voelde, zat ze weer om acht uur ’s ochtends in de bieb

Mijn zusje was laatst ziek, een vorm van griep die het leuk vond om haar stembanden aan te vallen, dus eigenlijk kon ze niet echt meer praten. Wat ze wel gewoon deed was naar school gaan, dagen lang zonder iets te zeggen, terwijl op bed blijven liggen best wel een goed idee was geweest. De dag dat ze té ziek was om uit bed te komen was onvermijdelijk, samen met het paniekerige berichtje dat ze thuis moest blijven en school dus zou missen. Geen zorgen over haar gezondheid, maar wel over de lessen die ze zou missen en dat ze niet aan opdrachten kon werken. De seconde dat ze zich ook maar iets beter voelde, zat ze weer om acht uur ’s ochtends in de bieb.

Doorgaan als je je niet goed voelt, te druk zijn om voor jezelf te zorgen, dat moeten we gewoon niet vieren

Ik vind dat best wel heftig. Je hebt maar één lichaam en hoewel de studie zeker belangrijk is kun je niet anders dan je gezondheid daarboven zetten, dat moet gewoon. Burn-outs zijn al bijna normaal onder studenten, maar laten we ze dat niet laten zijn. Als je ziek bent, als je slaap nodig hebt of gewoon als je mentale gezondheid even niet op z’n best is: doe rustig aan en luister naar je lichaam. Wat helpt is voor iedereen anders, maar negeer het alsjeblieft niet en neem een pauze. Ik snap dat het soms bijna niet mogelijk lijkt, er wordt nou eenmaal veel van je gevraagd, maar probeer er toch op te letten dat je wat rust neemt.
Doorgaan als je je niet goed voelt, te druk zijn om voor jezelf te zorgen, dat moeten we gewoon niet vieren. Ik wil niet ‘goed gedaan’ zeggen als iemand met koorts een presentatie geeft, of ‘wat een harde werker’ als iemand slaap opoffert voor een opdracht. Ik wil juichen voor mensen die thuis blijven en zorgen voor hun (mentale) gezondheid. Die weten wanneer ze de pauzeknop in moeten drukken zodat ze daarna beter dan ooit weer verder kunnen gaan.
Anders gaan we alleen maar meer en meer kapot, en dat is het het echt niet waard.