Studiemineur en andere muizenissen

Door de zure appel heen bijten. In één keer de pleister ervan trekken. Oftewel: even doorzetten, niet zeiken maar doen. Leuke studie, alles loopt op rolletjes, maar er zijn altijd een paar van die momenten. Dat moment dat stofzuigen aantrekkelijker is dan een verslag schrijven. Dat één aflevering How I Met Your Mother zes (oké, zeven) afleveringen worden. Het heeft niets te maken met planning, want soms overvalt deze studiemineur je in de drukste periode en een andere keer als je zeeën van tijd hebt. De opdracht zelf valt vaak mee, maar het voelt alsof je de belastingaangiften voor heel Groningen moet doen.
Je moet het voor jezelf doen. Tja, alsof dat argument standhoudt wanneer je in de spiraal van zelfmedelijden, facebook-updates en schoonmaakwoede zit. Altijd de motivatie uit jezelf halen, klinkt mooi maar is verre van realistisch. Dus als dat nog steeds lege vel papier je arrogant blijft aanstaren, doe het dan voor een ander.
Voor je ouders, omdat ze je collegegeld betalen.
Voor je vrienden, omdat je anders je lunchafspraak met ze moet afzeggen.
Voor je huisgenoten, want niemand is blij met het geluid van een stofzuiger om half één ’s nachts.
Voor de docent, die heeft ingepland 150 verslagen na te kijken.
Voor je wederhelft, zodat je daarna samen wat leuks kunt doen.
Het is moreel heel juist, en op het moment zelf een goede smoes, om na te gaan denken over waarom je je studie doet. Wat kun je later met je studie? En waar haal ik mijn motivatie vandaan? Zie ik mijn baan later als levensonderhoud of gaat het om de carrière? En zo graaf je jezelf steeds dieper in in gepieker over de toekomst. Geen wonder dat de afwas dan enorm aanlokkelijk is, lekker concreet.
Waar de studiemineur vandaan komt, is en blijft voor mij een mysterie. Hoe je ervan af kunt komen steeds minder. Een studie moet je absoluut voor jezelf doen. En in de ideale wereld komt de motivatie daarvoor altijd uit jezelf. Maar dat dat niet altijd zo is, is ook een feit. En in plaats van je daar dan weer in vast te denken, kun je jezelf ook een schop onder je kont geven, de opdracht meer voor een ander dan voor jezelf doen, dan is het maar weer klaar. En dan zijn er zeeën van tijd voor al die afleveringen How I Met Your Mother en ga je compleet ontspannen je volgende opdracht tegemoet.

Derdejaars Theatervormgeving Marie van Linschoten schrijft wekelijks een column over Academie Minerva.