Studiereisje

De reis van Gente ging naar Ljubljana, of zoals de inwoners het zichzelf makkelijk maken: Lublana. Een weekje weg met studiematen naar een plaats die ik zelf niet zou hebben uitgekozen. De paklijst en de powerpoint-info van de reiscommissie bekijken was m’n hele voorbereiding. Ljubljana ligt in Slovenië, dat wist ik dus, en met mijn topografisch geheugen is dat al een prestatie op zich. Zeventien uur dubbelgeklapt op een busstoel zitten was het pittigste onderdeel van de pretvakantie, zeker in vergelijking met de flauwe gerechten die Sloveense obers ons voorzetten. Zo zouteloos dat de Sloveense McDonald’s er extra lekker door smaakte.

In het Museum van Illusies leerde ik dat zinsbegoochelingen meer kotsneigingen kunnen opwekken dan alcohol

Van studie-gerelateerde activiteiten, zoals een mindfulness-sessie bij het Meer van Bled, tot een verzameling dobbelstenen in iemands halve liter pivo (bier) droppen om half twaalf ’s ochtends, deze reis bevatte het allemaal.
De week begon met een biercantus in de kelder van het hostel op de eerste avond. De volgende ochtend verkenden we de stad, in brakke toestand in de voetsporen van een stadsgids. Hoe troebel ook, we zagen de schoonheid van de stad, mooier dan ik vooraf had gedacht. Barok, jugendstil, prachtige gebouwen.
Slovenië is kleiner dan Nederland, iets meer dan de helft van het oppervlak, zo leerden mijn wijze studiematen me (dat is ook een studiemethode: optrekken met slimme vrienden). In het Museum van Illusies ontdekte ik dat zinsbegoochelingen meer kotsneigingen kunnen opwekken dan alcohol. Mexxen werd opgetild naar een hoger niveau: een groepje creatievelingen gebruikte er pinda’s bij. We leerden Sloveense stopwoorden en m’n fijne muzieklijst werd vervangen door een oneindig nummer Bitterballen Donder Op, dat ik maar niet uit m’n hoofd kan krijgen (heb je een grandioos medicijn, laat het me dan zo snel mogelijk weten).

Opmerkelijk! Op de Balkan functioneert de AH-bonuskaart prima als identiteitsbewijs

Nog een ontdekking: ik kan slapen in een ruimte waarin zich snurkende en dronken studenten ophouden. Voor het passeren van de grens met Kroatië (we gingen even naar Zagreb) hoefden we maar zevenhonderd euro te dokken. Ondertussen ondervonden we dat AH-bonuskaart op de Balkan prima functioneert als identiteitsbewijs.
In Groningen is het tien graden kouder, dat is even wennen, net als de stilte om me heen. Tegen een reis met Gente kan weinig op, maar een trip naar Lublana is sowieso een aanrader.

Foto: Janez Kotar